Volha Hapeyeva  (Boльгa Гaпеевa)
Translator

on Lyrikline: 11 poems translated

from: немецкий, русский to: белорусский

Original

Translation

diagnostischer Seeaufenthalt

немецкий | Ron Winkler

ein flüchtiger Blick auf das Wasser genügt:
klassisches Marinett oder Tango marino.
Bojen markieren die Wellen als Jamben.

~

dem Vernehmen nach werden die Farben der See
gelegentlich überreizt.

~

das Wasser hingegen wirkt etwas dünn.

~

die Dinge stehen in Wettbewerb. zwei Strandkiefern
ringen um die ästhetischste Neigung.

~

unermüdlich die Brandung: man könnte meinen,
hier wird eine größere Schuld abbezahlt.

~

der Wind streicht über die See wie ein energischer Vater.

~

alles macht einen nachhaltigen Eindruck.
noch die Reiher am Ufer: fishing for consequence.

© Schöffling & Co.
from: Fragmentierte Gewässer. Gedichte
Berlin: Berlin Verlag, 2007
Audio production: 2005, M.Mechner / Literaturwerkstatt Berlin

дыягнастычны прыпынак на моры

белорусский

дастаткова беглага позірку на ваду:

клясычнае Marinett або Tango marino.

буйкі разьмячаюць ямбамі хвалі.

 

~

 

ходзяць чуткі што колеры мора

раздражняюцца часам.

 

~

 

вада ж наадварот танее трохі.

 

~

 

спаборнічаюць рэчы. дзьве ўзьбярэжныя сасны

змагаюцца за эстэтычны нахіл.


~


прыбой нястомны: можна падумаць

тут вяртаюць значную пазыку.

 

~

 

вецер лашчыць мора як энэргічны бацька.

 

~

 

усё пакідае працяглае ўражаньне

яшчэ чаплі на беразе: fishing for consequence.

переклад: Volha Hapeyeva

ländliche Elegie

немецкий | Ron Winkler

das Sendegerät dieses Tages
ist auf den Windkanal eingestellt.

   *

in den Weizenfeldern gewinnen
Andachtshalme an Geltung.

   *

über dem Land Pollenverschickung,
gratuit et libre.

   *

unverblümt lagern Blüten
ihre Aromen aus.

   *

einzelne Böen animieren knorrige Sträucher
zu verästelten Hymnen.

   *

in manchen Glockenblumen
schwingen Kirchenversuche.

   *

die Katzen unverändert
per Sie mit ihrer Umgebung.

   *

die Vögel sind überstimmt. sie beschließen
den Tag im silent mode.

   *

um Mitternacht die Regionalhymne
der Frösche am Teich.

© Schöffling & Co.
from: Fragmentierte Gewässer. Gedichte
Berlin: Berlin Verlag, 2007
Audio production: 2005, M.Mechner / Literaturwerkstatt Berlin

вясковая элегія

белорусский

перадатчык гэтага дня

настроены на аэрадынамічную трубу.

 

  *

 

на пшанічных палях сьцябліны ў глыбокай

пашане набываюць значнасьць.

 

  *

 

адпраўка пылку па-над зямлёю

gratuit et libre.

 

  *

 

непадробна настойваюць кветкі

свой водар.

 

  *

 

адасобленыя ветравыя павевы заахвочваюць

шурпатыя кусты да разгалінаваных гімнаў.

 

  *

 

у некаторых званочках

раздаюцца царкоўныя спробы.

 

  *

 

каты нязьменна

на Вы са сваім навакольлем.

 

  *

 

птушак заглушыла. яны сканьчаюць

дзень у silent mode.

 

  *

 

пасярод ночы мясцовы гімн

жабаў ля сажалкі.

переклад: Volha Hapeyeva

surrounding Schnee

немецкий | Ron Winkler

für J. S., R. H. und M. R.


wir lieben diese kalte fraktale Grammatik.

das feingliedrige Taumeln des Schnees in der Luft.

das komplexe Tänzeln des feingliedrigen Schnees
in der Atmosphäre.

das Neuland vor den white boxes unserer Augen.
das die Vereinfachung der Umgebung ist.

wir lieben diese lautlosen Hufe des Anfangs
von es liegt Schnee.

wir lieben diese komplizierten Intensivstationen
eines besonderen Klimas.

ihre unaufdringliche Kompliziertheit.

die Anschaulichkeit von spezifisches Ungleichgewicht.

wir lieben die sich selbst beweisende Turbulenz.

und die Erscheinung an sich (als Erinnerung
an diese Erscheinung).

vorsichtig lieben wir das friedliche overbombing.

und später den schleichenden Konstruktivismus
eines weißen Sanskrits auf den Dingen.

© Schöffling & Co.
from: Fragmentierte Gewässer. Gedichte
Berlin: Berlin Verlag, 2007
Audio production: 2005, M.Mechner / Literaturwerkstatt Berlin

surrounding сьнег

белорусский

дa Ю. C., P. Г. i M. P.

 

 

нам падабаецца гэтая стрыманасьць фрактальнай граматыкі.

 

крохкія хістаньні сьнегу ў паветры.

 

складанае прытанцоўваньне крохкага сьнегу

ў атмасфэры.

 

неруш перад white boxes нашых вачэй.

гэта спрашчэньне навакольля.

 

нам падабаюцца гэтыя маўклівыя капыты пачатку

сьнегаляжаньня.

 

нам падабаюцца гэтыя складаныя аддзяленьні

інтэнсіўнай тэрапіі асаблівага клімату.

 

іхняя ненавязьлівая складанасьць.

 

вобразнасьць спэцыфічнага дысбалансу.

 

нам падабаецца турбулентасьць якая сама праяўляецца.

 

і зьява ў сабе (як успамін

пра гэтую зьяву).

 

абачліва ўпадабалі мы мірную overbombing.

 

а пазьней паўзучы канструктывізм

белага санскрыту на рэчах.


[не подумай, что это бездомный...]

русский | Semyon Khanin

не подумай, что это бездомный
просто он потерял ключи
и четвёртый месяц ночует на ступеньках
мебельного магазина

кажется ему не очень удобно
в такой скрюченной позе
а на самом деле он акробат
и так ему намного сподручней дремать

с чего ты взяла, что он умер
подумаешь, не дышит
чего ещё ждать от продвинутых йогов
умеющих задерживать дыхание на многие годы

ну, точнее, почти навсегда

© Semyon Khanin / Семён Ханин
from: Семён Ханин. Вплавь
Рига: Орбита, 2013
ISBN: 978-9934-8361-4-5
Audio production: Semyon Khanin / Семён Ханин

[не падумай, што вось валацуга...]

белорусский

не падумай, што вось валацуга
проста неяк згубіў ён ключы
і чацвёрты месяц начуе на прыступках
мэблевай крамы

здаецца яму не зусім утульна
у такой скурчанай позе
а насамспраў ён акрабат
і так яму значна зручней спаць

адкуль ты ўзяла, што памёр ён
не дыхае, ну і што
чаго яшчэ чакаць ад прасунутых ёгаў
якія затрымліваюць дыханне на некалькі год,

а, дакладней, амаль назаўсёды

Пераклад з рускай Вольгі Гапеевай
Анталогiя латвiйскай паэзii. Мiнск: Галiяфы, 2013.

[нащупывая губами горлышко...]

русский | Semyon Khanin

нащупывая губами горлышко
пить записки из брошенных в море бутылок
проборматывая темноватые местами каракули
гортанно-кудрявое бульканье пузырьков

артикулируя тщательно в формулах вежливости скомканные начала

захлёбываясь диким смехом
вникать в подробности катастрофы

корабль утонул
и солнце сморщилось
и море опрокинувшись разлилось
и мы тут
мы тут
тут

мы, ваши суррогатные братья и сёстры
по разуму, конечно, по чему же ещё
хоть бы заёмному, хоть бы и внеземному
есть ли разница в этой стадии амнезии
вкусившим от неземного блаженства

мы, те самые, желеобразные небожители
затерянные в железобетонных необитаемых джунглях
стоим в три погибели как ещё не открытые лжеорангутанги
на невозделанном побережье вожделенного шампанзее
ждём сигнала и умираем от жажды

тут поплыли чернила
и сквозь розовые, синеватые линзы медуз
мелькнули обмылки плоских невыразительных лиц

© Semyon Khanin / Семён Ханин
from: Семён Ханин. Вплавь
Рига: Орбита, 2013
ISBN: 978-9934-8361-4-5
Audio production: Semyon Khanin / Семён Ханин

[намацваючы вуснамі рыльца...]

белорусский

намацваючы вуснамі рыльца
піць цыдулкі з кінутых ў мора бутэлек
прамармытваючы цемнаватыя месцамі крамзолі
гартанна-кучаравае бульканне бурбалак

артыкулюючы дбайна ў формулах ветлівасці скамечаныя пачаткі

захлынаючыся дзікім рогатам
унікаць у падрабязнасці катастрофы

карабель патануў
і сонца зморшчылася
і мора перакуліўшыся разлілося
і мы тут
мы тут
тут

мы, вашы сурагатныя браты і сёстры
па розуму, вядома ж, па чым жа яшчэ
хоць бы зямным, хоць бы і пазаземным
ці ёсць розніца ў гэтай стадыі амнезіі
зазналым незямной асалоды

мы, тыя самыя, жэлепадобныя жыхары неба
згубленыя ў жалезабетонных бязлюдных джунглях
стаім у тры пагібелі як яшчэ неадкрытыя
 ілжэарангутангі
на неўзараным ўзбярэжжы жаданага шампанзее
чакаем сігналу і паміраем ад смагі

тут паплыў атрамант
і скрозь ружовыя, сінявыя лінзы медуз
мільганулі змылкі пляскатых невыразных твараў

Пераклад з рускай Вольгі Гапеевай
Анталогiя латвiйскай паэзii. Мiнск: Галiяфы, 2013.

[когда в скафандре из очень чувствительной кожи...]

русский | Semyon Khanin

когда в скафандре из очень чувствительной кожи
в состоянии полной невесомости
неподвижно лежишь на диване
и внутри всё запотевает от твоего дыхания
закрываешь глаза и слышишь как поют
за рекой, за оврагом, за лесом
будто поржавевшие диванные пружины
и ждёшь только одного: чтобы вместе
с короткой глубокой затяжкой в лёгкие
вошла почти забытая сила тяжести

© Semyon Khanin / Семён Ханин
from: Семён Ханин. Только что
Rīga: Neputns, 2003
Audio production: Semyon Khanin / Семён Ханин

[калі ў скафандры з вельмі чуллівай скуры...]

белорусский

калі ў скафандры з вельмі чуллівай скуры
у стане поўнай бязважкасці
нерухома ляжыш на канапе
і ўнутры ўсё запатнела праз тваё дыханне
заплюшчваеш вочы і чуеш як спяваюць
за ракой, за ярам, за лесам
быццам паржавелыя канапныя спружыны
і чакаеш толькі на адно: каб разам
з кароткай глыбокай зацяжкай у лёгкія
ўвайшла амаль забытая сіла цяжару

Пераклад з рускай Вольгі Гапеевай
Анталогiя латвiйскай паэзii. Мiнск: Галiяфы, 2013.

[это было в это или в прошлое воскресенье...]

русский | Semyon Khanin

это было в это или в прошлое воскресенье

не хотелось долгого выяснения отношений
но ты настаивала
на остановке десятого трамвая
где стена ботанического сада

что ж, объяснимся

для начала всё-таки лучше тебе прилечь
чтобы легче было меня понять

и давай так: откровенность на откровенность
вот, смотри, я тоже в подвешенном состоянии
и с меня ещё станется
 
всё равно ведь уже не сообразить, кто кого вовлёк
а кто сам незаметно втянулся

опрометчиво было так довериться мне
хотя понятно, что я — могила
но представь, каково это в себе держать
даже в такой обтекаемой форме

ну да ладно об этом
у меня есть два лата — чего будем делать

© Semyon Khanin / Семён Ханин
from: Семён Ханин. Вплавь
Рига: Орбита, 2013
ISBN: 978-9934-8361-4-5
Audio production: Semyon Khanin / Семён Ханин

[гэта было гэтай ці мінулай нядзеляй...]

белорусский

гэта было гэтай ці мінулай нядзеляй

не хацелася доўгіх высвятленняў стасункаў
але ты не прыпынялася

на прыпынку дзесятага трамвая
дзе мур батанічнага сада

што ж, вытлумачымся

для пачатку ўсё ж такі лепей табе прылегчы
каб прасцей было мяне зразумець

і давай так: шчырасць на шчырасць
вось, глядзі, я таксама ў падвешаным стане
і ад мяне яшчэ можна чакаць чагось

ўсё адно адылі ўжо не даймець, хто каго далучыў
а хто сам непрыкметна ўцягнуўся

неразважліва было так даверыцца мне
хоць зразумела, што я – магіла
але ўяві як гэта ў сабе трымаць
нават у такой абцякальнай форме

ну ды ладна пра гэта
у мяне ёсць два латы – чаго будзем рабіць

Пераклад з рускай Вольгі Гапеевай
Анталогiя латвiйскай паэзii. Мiнск: Галiяфы, 2013.

Elegie für K.

немецкий | Steffen Popp

 

Müd ist mein Auge, müd müd
wie Alpen. Eine verwunschene Strecke
aus Jahren ist mein Gesicht
Felder, in denen ich schlief –

gelbe Lampions, ein verrätseltes Kinderfest
alles ist außer mir, ein Stausee
in dem geflutete Dörfer nachts leuchten.

Die Erde gibt Farben
die Haut gibt Einheit
in den Plantagen rüsten die Obstbäume kühn
gegen das Weltall –

ringsum die Wiesen
                       reiben sich an meinen Füßen
der Fluss
an meiner Seite, unmerklich zieht ihn
ein fernes Meer.

© kookbooks
from: Wie Alpen. Gedichte
Idstein: kookbooks, 2004
Audio production: Literaturwerkstatt 2006

Элегія для К.

белорусский

Стамілася маё вока, стамілася
нібы Альпы. Мой твар
заклятая адлегласьць гадоў
палі, у якіх я спаў —

жоўтыя ліхтарыкі, загадкавае дзіцячае сьвята
усё апроч мяне, вадасховішча
у якім затопленыя вёскі сьвецяцца ўночы.

Зямля нараджае фарбы
cкура — адзінства
на плянтацыях дрэвы адважна ўзбройваюцца
супраць сусьвету —

навокал лугі
                 труцца аб мае ногі
рака
аб маё цела, нябачна цягне яе
далёкае мора.

Пераклала зь нямецкай Boльгa Гaпеевa

Den Toten des Surrealismus

немецкий | Steffen Popp

               Wer mit den Dingen zusammenstößt,
               wird es derselbe sein, der sie harmonisiert?
               Das ist es wohl, was mich traurig macht.

               Hugo Ball

I

Draußen ist’s still, kein Tank von Shell
im Resonanzbereich meines Lauschens
kein Atom bricht ab
fällt in den Schacht, kein deprimiertes Organ
probt den Verrat und die Lilie
                  vor mir im träumenden Glas –

dieses Gewächs meiner Sehnsucht auch
schneuzt sein Arom nur semiotisch
ohne Geräusch in die entsetzliche Nacht!

Draußen ist’s still, der leere Parkplatz
Schubumkehr des Glücks und eine winzige
                                             Akademie  
fern dräut Asien
ein Horn des Poseidon, mit Güterzügen …

So kommt nun die Welt über den Winter!
Die Zwiebeln liegen auf dem Tisch
die Apparate des Wunders kreisen …

Aber der Schnee ist nicht mehr gotisch
eine wunschlose Erzform, ein hellblau
                                           getakteter Geiger
nein, er ist grau
und labbrig, die Abraumetage des Frühlings
ach –

und nur die untersten Schnee-Engel
halten sich noch an den Tankstellen
vermummt und marxistisch
in ihren winddichten Anoraks.


II

Draußen ist’s still, es schlafen Berg und Tal
reglos die Stadt, das Elend der Sprengwerke

ihr langsames Feuer vereinfacht den Raum
die Herzensgebrechen der Trainer
                                           Balkonpflanzen

und in den Meeren der Wal
und im Gefrierfach der Aal
Delikatessen, am Rand meiner Schwäche
ruhet die Liebe auch, ein Ghetto Rosen –

die großen Betonkörper winkeln das Licht
wo meine Hand liegt
                 ein Joch für Nachtfalter
und die Gedichte gehn über den Schnee
in kleinen Schritten …

Die toten Surrealisten
rumoren unecht im Grundstock der Wälder
kauen den Sternklee in diese Nacht
trockene Seekoffer, Schneeklima –

hinter dem Elend der Bäume
leuchtet die Heimat
die Elemente erfinden sich, meine Geliebten
liegen im Streit und zerfallen

aufsteht der Mond, von seinem Sitz
da sein gelber Mund
dort seine Beine, die schleifen.

© kookbooks
from: Wie Alpen. Gedichte
Idstein: kookbooks, 2004
Audio production: Literaturwerkstatt 2006

Памерлым сюррэалізму

белорусский

        Хто сутыкаецца з рэчамі, ці будзе гэта
        той жа, што прыводзіць іх у гармонію?
        Менавіта гэта і засмучае мяне.

        Х'юга Бал

I

На вуліцы ціха, ніводнай цыстэрны Shell
ў межах рэзанансу майго падслухоўваньня
ніводзін атам не адломваецца
ня падае ў шахту, ніводзін засмучоны орган
не рэпэтуе здраду і лілія
         перада мной у замроенай шклянцы —

гэта расьліна маёй журбы таксама
высмарквае свой водар сэміятычна
бясшумна ў жахлівую ноч!

На вуліцы ціха, пустая паркоўка
рэвэрс цягі шчасьця і маленькая
                                         акадэмія
здалёк пагражае Азія
рог Пасэйдона, з таварнымі цягнікамі …

Так сьвет пражывае зіму!
Цыбуля ляжыць на стале
кружляюць прыборы цуда —

aле сьнег ўжо не гатычны
апатычны мядзяны абрыс, блакітны
                            рытмічны скрыпач
не, ён шэры
і нібы размазьня, захламлены паверх вясны
ах —

i толькi сьнежныя анëлы, што з самага нізу
яшчэ трымаюцца за бэнзакалёнкі
замаскіраваныя і марксысцкія
ў сваіх ветранепранікальных штармоўках.


II

На вуліцы ціха, спяць горы й даліны
застылы горад, нікчэмнасьць крокваў

іхні павольны агонь спрашчае прастору
сардэчнае недамаганьне трэнэраў
                                     бальконныя кветкі

па акіянах кіт плыве
а ў лядоўні вугар жыве
дэлікатэсы, на мяжы маёй слабасьці
спачывае каханьне, гета з ружаў —

вялікія бэтонныя целы пераламляюць
сьвятло дзе ляжыць мая рука
                 хамут для начных матылькоў
і вершы ідуць па сьнезе
невялічкімі крокамі...

Памерлыя сюррэалісты
прытворна з грукатам корпаюцца ў нетрах лясных
перажоўваюць зорную канюшыну ў гэтую ноч
cухія марскія валізкі, сьнежны клімат —

па-за галечаю дрэваў
зазіхацела радзіма
вынаходзяцца элемэнты, мае каханыя
пасварыліся і падзеленыя

поўня ўзыходзіць, са свайго месца
там ейны жоўты рот
тут ейныя ногі, што ледзь-ледзь валакуцца.

Пераклала зь нямецкай Boльгa Гaпеевa

Das Meer bewohnt mich, wie Licht eine Stadt

немецкий | Steffen Popp

 

Die offenen Balkone leuchteten, Inseln am Stadtring
die Luft lag herum, eine Fähre, vermutlich schlief sie

ich legte meinen Kopf in ihren Rumpf  
fand eine Strömung, das Regime der Flüsse
unter den Brücken und in den Tunneln
die Instrumente
                Lichtketten, die sich bewegten.

Am Hafen
war ich allein mit dem Wasser, das dort an Land geht
Frachtkräne schienten den Kontinent
an seinen Rändern, im Hintergrund wirkten
die Meere.

© kookbooks
from: Wie Alpen. Gedichte
Idstein: kookbooks, 2004
Audio production: Literaturwerkstatt 2006

Мора мяне насяляе, як сьвятло горад

белорусский

Сьвяціліся расчыненыя бальконы,
                                     выспы на рынкавай плошчы
паветра было навокал, паром, хутчэй за ўсё ён спаў

я клаў свой голаў у ягоны тулаў
знаходзіў плыню, хаду рэчак
пад мастамі і ў тунэлях
інструмэнты
         хісталіся гірлянды ліхтароў.

На прыстані
быў я з вадой сам-насам, яна на бераг там сыходзіць
грузапад'ёмныя краны шынавалі кантынэнт
па ўскрайках, на заднім пляне
дзейнічалі акіяны.

Пераклала зь нямецкай Boльгa Гaпеевa

Hotelsituation, langes Liegen

немецкий | Steffen Popp

Herzhoheit, Neon und langsamer Umschlag dieser Waren
– irgendwie nachdenken, irgendwie wach bleiben –

wie das Milieu uns betört, in seinen Höhen und Tiefen
der Abend ist voll von Sprache, aber die Wörter lahmen

die Körper der Pflanzen regenerieren sich, hölzern und
still, trojanische Pferde, liegen wir am Grund der Stadt

so wach, in seinem Schlaf, unser geduldiges Fleisch
kommuniziert mit den Flüssen. Kriechstrom, nahes Ufer

zögernde Haut, das kleine Gefühl macht dich glücklich
Traumzeichen lösen sich aus meinen Jahren wie Laub

maßloser Baumschnee. Lass uns jetzt lange verreisen
zu Wasser, zu Land und zu Luft, lass uns jetzt lange

dieses Hotel nicht verlassen. Nie bei den Sternen, nie
aufhören, in der Musik. Dein Puls, deine Haare fliegen.

© Steffen Popp
from: Kolonie Zur Sonne
Idstein: kookbooks, 2008
Audio production: Literaturwerkstatt 2006

Гатэльная сытуацыя, доўгае ляжаньне

белорусский

Веліч сэрца, нэон і нясьпешная перагрузка гэтых тавараў
— неяк раздумваць, неяк ня спаць —

як навакольле нас ачмурае, у вышынях сваіх і глыбінях
вечар насычаны мовай ды словы кульгаюць

целы расьлінаў аднаўляюцца драўляныя,
ціхія, коні траянскія, ляжым мы на дне гораду

зуciм бяз сну, у ягоным сьне, наша цярплівая плоць
камунікуе з рэкамі. Ток уцечкі, блізкі бераг

нерашучая скура, маленькае пачуцьцё робіць цябе шчасьлівым
мройныя знакі адыходзяць з маіх гадоў нібы лісьце

бязьмерны сьнег дрэваў. Давай надоўга зьедзем
па моры, па сушы, i па паветры, давай цяпер доўга

не пакідаць гэты гатэль. ніколі пры зорах ніколі не
спыняцца, у музыцы. Твой пульс, твае валасы разьдзімае вецер.

Пераклала зь нямецкай Boльгa Гaпеевa