Charles Simic

английский

Baki Yiğit

турецкий

My Shoes

Shoes, secret face of my inner life:
Two gaping toothless mouths,
Two partly decomposed animal skins
Smelling of mice nests.

My brother and sister who died at birth
Continuing their existence in you,
Guiding my life
Toward their incomprehensible innocence.

What use are books to me
When in you it is possible to read
The Gospel of my life on earth
And still beyond, of things to come?

I want to proclaim the religion
I have devised for your perfect humility
And the strange church I am building
With you as the altar.

Ascetic and maternal, you endure:
Kin to oxen, to Saints, to condemned men,
With your mute patience, forming
The only true likeness of myself.

© Charles Simic
Из: New and Selected Poems
New York: Houghton Mifflin Harcourt, 2013
Аудиопроизводство: Literaturwerkstatt Berlin / Haus für Poesie, 2016

Ayakkabılarım

Ayakkabılar, özel hayatımın gizli yüzü;
Dişsiz iki açık ağız,
Kısmen ayrışık iki hayvan derisi,
Fare yuvalarını andıran.

Doğumda ölen erkek ve kız kardeşim
Varlıklarını sizde sürdürüyorlar,
Yönlendirerek hayatımı
Sınırsız saflıklarına.

Kitapların ne yararı olur bana
Sizde okunabilirken İncil'i
Dünya ve sessiz ötesindeki
Hayatımın, olacak şeylerin?

İlan etmek istiyorum
Eksiksiz uysallığınız için kurduğum dini
Ve sunak olarak sizinle
Yapmakta olduğum garip kiliseyi.

Dayanırsınız çileci ve anaç;
Öküz, Aziz ve hükümlülerle soydaş,
Sakin sabrınızla oluşturarak
Tek gerçek benzerimi.

Çeviren: Baki Yiğit