Tugrul Tanyol

турецкий

Nicola Verderame

итальянский

S

yeni sağılmış sütlerin tadına varıyorum
göğüslerinin arasındaki o esmer çukurdan akıyor kanım
kimsenin girmediği ıssız ormanına dalıyorum senin,
bir kaplansın! ben önünde can çekişen hayvan
bir yılanın süzülüşünü duyuyorum karanlık çalılardan
gerinen kasıklarında büyüyor bu ipeksi koku
elime değen zehir. Dokununca pul pul dağılacak
gece gündüze, kılıç kınına kavuşacak
yaprağa düşen ateş nasıl tutuşturursa ormanı
ellerin bana uzanınca hayat ve ölüm beni çağrıyor
bir dalga bir at oluyor, kişneyen bir at, kayalıkların
öfkeyle soluyan bir kalenin burçlarında dağılan. Aşkım
sözlerin ve seslerin dişi budaklarında kök salıyor
köpüklere ve ölü deniz kabuklarına çarpıyor başım

sen soğuyan taşların rengini alıyorsun
bronz heykellerin, deliren çıplaklığın
uçsuz bucaksız bir ülke oluyor avuçlarımda tenin
bir mağara, kuytu…
uzun keşiflerden sonra dinlenmek
ve yeniden uyanmak için

© Tugrul Tanyol
Аудиопроизводство: EDISAM / T.Tanyol 2004

S

gusto latte appena munto
il mio sangue scorre dall'incavo bruno fra i tuoi seni
mi immergo nella tua foresta inesplorata e sola,
tu sei tigre e io l'animale che le agonizza davanti
fruscio di serpente nei cespugli bui,
dai tuoi inguini tesi sale questo odore setoso
veleno che mi scorre alle mani. Al tocco si disfa in scaglie
la notte si congiungerà al giorno, la spada al fodero
come fuoco che tocca la foglia e incendia la foresta così
quando mi tendi le mani vita e morte mi chiamano
l'onda diviene cavallo, cavallo che nitrisce e si fa polvere
sui bastioni di una rocca
in affanno rabbioso oltre le rocce.
Il mio amore mette radici
nei rami femmina delle parole e delle voci
batte la testa su spume e conchiglie morte.

ti colori delle pietre raffreddate,
delle statue in bronzo, nudità che porta alla follia
la tua pelle diviene un paese sconfinato nei miei palmi,
una grotta quieta...
dove riposare dopo lunghe esplorazioni
e risvegliarsi ancora

Traduzione: Nicola Verderame