Ard Posthuma
немецкий
CAUDA
Kijk naar de dingen, zie ze staan
in hun metafysische onschuld,
niet zeker van hun bestaan.
Herinner je het gesprek
in een prieel, een noordelijke zomer,
hortensia´s, het gelijk van een kikker,
rozen, maskers.
Wierook zonder een kerk.
Een vlinder die opvliegt in China
verandert een stormvlaag in Finland.
Iemand zei het, jij zweeg.
Dit was wat je al wist.
Wanneer ontdoen schilderijen zich
van de schilder, wanneer wordt dezelfde materie
een andere gedachte? De avondnevel sloop over
het grasveld, verdronk de laan, de fontein,
en het huis.
Muziek, geplas van riemen.
Iemand doet het licht aan, iemand
gelooft niet in de schemer.
De vraag zonder antwoord dwaalt
langs het raam.
Из: Het gezicht van het oog
Amsterdam: de Arbeiderspers, 1989
Аудиопроизводство: Der Hörverlag, 2002
Cauda
Schau auf die Dinge, wie stehen sie da
in ihrer metaphysischen Unschuld,
ungewiß ihres Daseins.
Erinnere dich an das Gespräch
in einer Laube, einen nördlichen Sommer,
Hortensien, das So ist's eines Frosches,
Rosen, Masken.
Weihrauch ohne Kirche.
Ein flatternder Weißling in China
verändert die Sturmbö in Finnland.
Jemand sagte's, du schwiegst.
Das wußtest du schon.
Wann entledigen sich Gemälde
des Malers, wann wird derselbe Urstoff
zum anderen Gedanken? Der Abendnebel kroch über
den Rasen, verschlang die Auffahrt, den Brunnen,
das Haus.
Musik, Geplätscher von Riemen.
Jemand macht Licht, jemand
glaubt nicht an Dämmerung.
Die Frage ohne Antwort irrt
am Fenster vorbei.