Marija Dejanović

хорватский

Memi Katsoni

греческий

Ovalna

Diviti se pčeli, ona se probudi prerano pa sama obleti mrak
i umjesto peludi, pokupi sjaj usnulog,
toliko glatkog ruba balkona, da se čini da niz njega
svo vrijeme teče voda
i ta joj se površina lijepi za noge
kao da je stala u med
i ona od tuge padne na pod i prestane.

Ovo mi se događa svakog jutra.

Diviti se ribi, ona je na udicu došla namjerno,
stavili su je na nju prsti velikog, okruglog sunca,
mesnati, grubi palac i kažiprst spljoštili su joj usta u ovalnu ranu
i u nju posadili retoričko pitanje.
Ovo je vještina da svoje tijelo koristiš kao tuđe truplo
i prevariš vlastita očekivanja
bez da se itko razočara.

Ova rana ne boli, s njom si se rodila.

I trčati, diviti se užetu
i njegovoj sposobnosti da u isto vrijeme obuhvati
i promaši središte vrata kojeg drži,
trčati sa svojim užetom za samom sobom
kao da puštaš zmaja bez vjetra,
vezati si prethodno oči
rukama pretvorenima u ograde,

udice i užad.
U mraku slaviti sarkazam ponedjeljka,
kalendara u kojem svaka životinja izgleda isto,
svaki želudac isto,
kljun se nalazi na žirafi,
kugla na tržnici.

Sastrugati sa sebe svoju kožu,
skenirati je u parku
i poslati je sebi mailom.

Napraviti nešto novo, neočekivano.
Možda proliti sok od jabuke.

© Marija Dejanović

Οβάλ

Για να θαυμάσει μια μέλισσα: ξυπνάει νωρίς και πετάει γύρω γύρω στο σκοτάδι,
κι, αντί για γύρη, μαζεύει τη λάμψη από κοιμισμένο
κάγκελο μπαλκονιού, τόσο λείο που μοιάζει
πλημμυρισμένο με νερό,
κι αυτή η επιφάνεια κολλάει στα πόδια της
σαν να ’χει πατήσει μέλι, και
πέφτει θλιμμένη στο πάτωμα και σταματάει.

Αυτό μου συμβαίνει κάθε πρωί.

Για να θαυμάσει ένα ψάρι: γαντζώνεται από επιλογή,
αγκιστρωμένη εκεί από τα δάχτυλα μεγάλου στρογγυλού ήλιου,

χοντρός δείκτης και αντίχειρας έκαναν το στόμα της μια οβάλ πληγή
κι έριξαν μέσα μια ρητορική ερώτηση.
Είναι η ικανότητα να χρησιμοποιείς το δικό σου σώμα σαν ξένο πτώμα
και να ξεγελάς τις δικές σου προσδοκίες,
χωρίς να απογοητεύεις κανένα.

Αυτή η πληγή δεν πονάει, μ’ αυτήν γεννήθηκες.

Και το να τρέχεις, να θαυμάζεις τα σκοινιά
και την ικανότητά τους να τυλίγουν και να χάνουν
το κέντρο του αυχένα που στραγγαλίζουν,
το να κυνηγάς με το σκοινί σου τον εαυτό σου
σα να πετάς χαρταετό στην άπνοια
να δένεις τα μάτια σου
με χέρια που τα ’χεις κάνει φράχτες,

τσιγκέλια και σκοινιά.
Να γιορτάσεις στο σκοτάδι το σαρκασμό της Δευτέρας,
ένα ημερολόγιο όπου όλα τα ζώα θα μοιάζουν ίδια,
όλα τα στομάχια ίδια,
εκεί που τα ράμφη θα φυτρώνουν στις καμηλοπαρδάλεις,
και οι σφαίρες στις αγορές.

Να γδάρεις το δέρμα σου,
να το σκανάρεις στο πάρκο
και να το ταχυδρομήσεις στον εαυτό σου.

Να κάνεις κάτι καινούργιο, απρόσμενο.
Όπως για παράδειγμα να χύσεις μηλόζουμο.

Μετάφραση: Memi Katsoni