Antony Heulin
бретонский
Pécser Rhapsodie
Da kommt die Frau, die ich liebe
unter den blühenden Kastanien
ist ihr Gang ein leichter
sie setzt sich zu mir an den Tisch, ach
gelobt und ins Museum der Schönheit
gebracht sei der Himmel
unter dem sie schimpft, als der Kellner
den Wein verschüttet, gelobt
sei ihr voller Mund
unter dem Bogen der rechten Schulter trägt sie
ein faustgroßes Muttermal, ich küsse sie
wenn vor dem Park die Trambahn hält
da kommt die Frau, die ich liebe, um die Ecke
sie wird bald graues Haar bekommen, wenn ich
sie anseh von der Seite, wird sie schöner
da kommt die Frau und ist sies nicht, soll es
die nächste sein, vielleicht vom Hügel, aus dem Fliederduft
die ich liebe, wie sie langsam um die Ecke
Из: Großes Kino
Berlin: Berlin Verlag, 2005
ISBN: 3-8270-0584-1
Аудиопроизводство: 2004, M.Mechner / Literaturwerkstatt Berlin
Rapsodi Pécs
Setu ar plac’h a garan é tont
edan ar gwez-kistin bokedet
skañv eo he c’herzh
doc’h taol ec’h azez-hi e-tal din
ra vo meulet an neñv ha kaset
betak mirdi ar gened
emañ-hi é kunujenniñ edanañ, pand emañ paotr an ostaleri
é skuilhiñ ar gwin, ra vo meulet
he beg lan
edan krommenn he skoaz dehoù he deus
ur blustrenn ken bras èl he dorn, pokiñ a ran anezhi
keit ma chom an tram a-sav dirak al liorzh
setu ar plac’h a garan é tont àr-wel
a-raok pell e vo glas he blev, pa
sellan doc’hti ag ar c’hostez e ta da vout koantoc’h
setu ar plac’h é tont ha ma n‘eo ket homañ, e vo
an hini àr he lerc’h, a-zoc’h an dorgenn marteze, a-zoc’h
frond al lireu
an hini a garan, goustadig, àr-wel…