Gregor Seferens
немецкий
PRIJS DE HOOGTE
Natuurlijk spelen de bassen
een treurmars; zelfs hun menuet,
hun gavotte is een treurmars.
Je wordt ziek van de pauken,
alleen al de aanblik van pauken
betekent een rouwstoet.
Je moet de zaal in waar diepte
je neerzuigt, de zoldering je
inkuilt. Kijk naar de vloer.
Een kind klimt de bank op,
verhit, wild van het suizende
licht – trek hem neer.
Knijp je ogen stijf dicht bij de inzet
van de viool. Nu zwijgt het orkest,
nu stijgt een stem boven zwaarte
omhoog. Je wilt niet, je weigert –
maar het lied sleurt je mee
in een windhoos van bittere troost.
Из: De tussentijd
Amsterdam: De Arbeiderspers, 2004
Аудиопроизводство: Erik Menkveld / NLPVF, 2004
PREIS DER HÖHE
Natürlich spielen die Bässe
einen Trauermarsch; selbst ihr Menuett,
ihre Gavotte ist ein Trauermarsch.
Krank wird man von den Pauken,
allein schon der Anblick von Pauken
bedeutet einen Trauerzug.
Du mußt in den Saal, wo Tiefe
dich hinabsaugt, die Decke dich
begräbt. Schau auf den Boden.
Ein Kind klettert auf den Sitz,
erhitzt, wild vom rauschenden
Licht – zerr es herab.
Schließe die Augen ganz fest beim Einsatz
der Geige. Nun schweigt das Orchester,
jetzt steigt eine Stimme über Schwere
hinan. Du willst nicht, du wehrst dich –
aber das Lied schleift dich mit
in einer Windhose bitteren Trosts.