Xhevahir Spahiu
албанский
SECHS POSTSKRIPTA AUS DUINO
1
Viel Ansprache habe ich hier nicht
Die Vögel fehlen mir
Auch die Hasen
Von Rehen ist hier keine Rede mehr
Außer auf den Speisekarten und den Straßenschildern im Karst
2
Frühmorgens krähen auch hier die Hähne
Und heute fiel ein Eichhörnchen ein schwarzes
Zerzaust aus einem Baum
Auf den Asphalt direkt vor meine Füße
3
Unlängst spätabends bei Zitronendropsmond
Schauten der Hund und ich einem Igel zu
Neben einer Mülltonne drin Katzen rumorten
Fraß er Papierschnitzel stumpfsinnig
4
Wasser gibt es hier im Überfluß
Es macht mir Angst
Steht der Wind richtig rieche ich es bis ins Haus
5
Und die Bora! Die ganze Nacht
Klappern die Fensterläden liegen
Morgens aus den Scharnieren gerissen in den Büschen
Wetterseitig blättert der Verputz von den Fassaden
6
Auf den Feldern steht noch der Mais vom Vorjahr
Staubig weiß raschelt im Wind
Wieder ist es zu spät
Die Äcker abzubrennen
Platz zu machen für Neues Heuriges
(1989)
Из: Der lange geduldige Blick
Mödling : edition umbruch, 1989
Аудиопроизводство: Literaturwerkstatt Berlin 2008
DUINO
Bisedat e mia këtu janë të rralla
Më mungojnë zogjtë
Lepujt gjithashtu
Për kaprollët as që flitet
Veç menuve e tabelave rrugëve të Karsos
* * *
Herët në mëngjes edhe këtu këndojnë gjelat
Dhe sot shpupuritur prej një druri
Mbi asfalt pranë këmbëve të mia
Ra një ketër ziosh
* * *
Pak më parë në mbrëmjen e vonë
Nën një rreze hënore
Unë dhe qeni im një iriq vështronim
Se si pranë një kazani plehrash mes hungërima maçokësh
Me përtesë shqyente copa letrash të trasha
* * *
Uji këtu është deti i paanë
Më kall frikë
Brenda mureve të shtëpisë e nuhas
Kur era shfryn në katër anë
* * *
Dhe Veriu!
Gjithë natën përpiqen kanatat
Në mëngjes menteshashqyera prehen mbi shkurre
Zhvoshket në mot të keq suvaja e mureve
* * *
Në fusha është ende misri i vjetshërn
Nën pluhur të bardhë frushullon nëpër erë
Prapë është tepër vonë
Për t'i djegur fushat
Për t'u lënë vendin të vjelave të ardhshme