Anna Montero
каталанский
Wie der hüpfende Atem
des Akkordeons hier die Fetzen übers Pflaster treibt, die alle im selben Viertel
wohnen, in derselben Niederlage. Getarnt. Zwischen Radkappe
und Rinnstein grinst ein verklemmter Heliumfisch, schlaffsilbern
von Kieme zu Kieme, der hauchblassen Snifftüte nach, die umherweht, bis sie
die Stufen findet. Zögert, sich umstülpt und auf ihren Ballerinastümpfen
aufwärts tanzt, weil im selben Luftschwall der Fisch
sich aufrichtet und applaudiert
Из: Your Passport is not Guilty
Reinbek: Rowohlt Verlag, 1997
Аудиопроизводство: 2001, M. Mechner, literaturWerkstatt berlin
Com l´alè de l´acordió
que, tot saltironant, arrossega cap ací per damunt de l´empedrat els parracs, habitants tots
del mateix barri, de la mateixa derrota. Camuflats. Entre tapa de roda
i reguer, un peix d´heli encarcarat, d´un platejat esmorteït, somriu sorneguer
de ganya a ganya a la pàl.lida paperina d´esnifar, que voleteja d´ací cap allà, fins que
topa amb els graons. Vacil.la, es capgira i puja de puntetes
com una ballarina, perquè amb la mateixa ràfega d’aire, el peix
s´aixeca i aplaudeix