Bernard Dewulf

голландский

Ali Abdollahi

персидский

Zoontje slaapt

Het is een middag uit een dagelijkse week,
een eeuw wordt buiten afgewerkt.
In de ether van het eerste huis
ruist je slaap in een elektrisch oor.

Ramen staan wijdopen op een zomer
en tot in onze stille kamers dringt
het pidgin door van weer een nieuwe tijd.
Nu kan de toekomst komen.

Hier wonen wij tot later samen.
Tot ik in je pas, een vader in een vader.
Tot dit huis je zal verhuizen.
Tot het is alsof ik er nooit was.

Hier ben ik, na de middag van mijn dag.
Ik weet, het droomt nu in je hoofd,
maar hoor. Er zingt in onze kamers iets
van elke tijd. Adem, adem met mij door.

© Bernard Dewulf
Из: unveröffentlichtem Manuskript
Аудиопроизводство: 2001 M. Mechner, literaturWERKstatt berlin

پسرك، خوابيده



ظهر يكي از روزاي يه هفتهاس ، مث همه هفتهها

كه آدماي بيرون از اينجا، قرنو پشت سر ميذارن

خوابت، ميپيچه تو فضاي خونه اولت

تو گوشاي غرق سرو صدات.


تو تابستون، بازبازن پنجرهها

زبون قاطي پاتي زمونه تازه كه از راه ميرسه

تا كنج دنج اتاق خاموشت ميره

حالاست كه آينده، ميتونه بياد تو.


با هم اينجاييم، منتظر زمونهاي ديگه

تا من بهت بيام: يه پدر با پدر ديگه به هم بيان

تا اين خونه، تو رو بده از خودش بيرون.

تا طوري بشه كه انگاري اصلن نبودم..


من اينجام، تو بعد از ظهر يه روزي كه فقط مال منه.

خوب ميدونم، تو سرت يه روياس،ميشنومش.

يه چيزي، تو اتاقمون از همه دورهها آواز ميخونه.

نفس بكش، بازم نفس بكش باهام.



ترجمه آزاد با زبان عاميانه علي عبداللهي