Bernard Dewulf

голландский

Mateja Seliškar

словенский

Zoontje slaapt

Het is een middag uit een dagelijkse week,
een eeuw wordt buiten afgewerkt.
In de ether van het eerste huis
ruist je slaap in een elektrisch oor.

Ramen staan wijdopen op een zomer
en tot in onze stille kamers dringt
het pidgin door van weer een nieuwe tijd.
Nu kan de toekomst komen.

Hier wonen wij tot later samen.
Tot ik in je pas, een vader in een vader.
Tot dit huis je zal verhuizen.
Tot het is alsof ik er nooit was.

Hier ben ik, na de middag van mijn dag.
Ik weet, het droomt nu in je hoofd,
maar hoor. Er zingt in onze kamers iets
van elke tijd. Adem, adem met mij door.

© Bernard Dewulf
Из: unveröffentlichtem Manuskript
Аудиопроизводство: 2001 M. Mechner, literaturWERKstatt berlin

Sinko spi

Popoldne vsakodnevnega tedna je,
zunaj se končuje stoletje.
V etru prve hiše
v električno uho šumlja tvoj spanec.

Okna so široko odprta v poletje
in do naših tihih sob prodira
latovščina znova nove dobe.
Zdaj se lahko začne prihodnost.

Tu živiva do nadaljnjega skupaj,
vse dokler se ne zlijem vate, oče v očeta.
Vse dokler hiše ne boš preselil.
Vse dokler ne bo tako, kot bi sam nikoli ne obstajal.

Tukaj sem, po poldnevu svojih dni.
Vem, pred tabo se odvijajo sanje,
a poslušaj. V sobah zvenijo
pesmi vseh časov. Dihaj, dihaj z mano dalje.

prevedla Mateja Seliškar