Antoine Cassar

мальтийский

Antoine Cassar

испанский

Ċomb

Jixirfu minn taħt il-mejda, isorru
ftit ħwejjeġ, ftit larinġiet żejda, iġorru
lit-tifel bl-ors imħanxar fil-wejda, imorru
lejn l-għalqa għall-kenn ta’ ġol-bejta, ikorru
bil-frak tal-ħġieġ ħiereġ imħeġġeġ
mit-tifqigħa tal-moskea mejta.

Tixref minn ġod-daħna tajjar, tidwi
ħemdet żewġha wara l-istar, miksi
bit-trab qed jirtab u jiħdar, jikwi
demm binha fuq ksieħ il-liżar, li lanqas jibki
ma jiflaħ, la fommu ma jiftaħ
fil-kuritur ifur tal-isptar.

X’ħela ta’ ħin, x’ħela ta’ ħajja
x’ħela ta’ ħniena bla sliema titlajja,
mill-beraħ tas-sema, mill-wesgħa tal-bajja
bombi taċ-ċomb minn ġo tombla ġarrajja,
battalja battala bla tpattija tissajja:
duħħan ġo duħħan, tbajja’ fuq tbajja’.

© Antoine Cassar
Аудиопроизводство: Literaturwerkstatt Berlin 2009

PLOMO

Salen de debajo de la mesa, recogen
alguna ropa, alguna naranja de sobra, llevan
al niño con el osito decapitado en la mano, parten
hacia el cobijo de la casita en el campo, se hieren
por los trozos de cristal calcinado
explotados de la mezquita muerta.

Sale del humo algodonado, reverbera
el silencio de su marido debajo del velo, cubierto
de polvo que se ablanda y se verdece, abrasa
la sangre de su hijo en el frío de la sábana, que no tiene
ni fuerzas para llorar, ni para abrir la boca
en el pasillo desbordante del hospital.

Qué desperdicio de tiempo, qué desperdicio de vida,
qué desperdicio de piedad implacablemente pospuesta,
desde lo abierto del cielo, desde lo ancho de la bahía
bombas de plomo de una enhebrada lotería,
batalla baladí sin venganza en acecho:
humo en el humo, manchas sobre manchas.

Traducción del autor