Amir Or

иврит

Beata Tarnowska

польский

בִּירָה

לָרֶצַח הַמֻּשְׁלָם אֵין סִבּוֹת, אָמַר,
לָרֶצַח הַמֻּשְׁלָם דָּרוּשׁ אוֹבְּיֶקְט מֻשְׁלָם,
כְּמוֹ שֶׁהָיָה אָז בְּאַוְּשְׁוִיץ.
לֹא הַמִּשְׂרָפוֹת, כַּמּוּבָן, אֶלָּא כְּמוֹ
אַחַר כָּךְ, מִחוּץ לִשְׁעוֹת הָעֲבוֹדָה, אָמַר
וְהִשְׁתַּתֵּק
מַבִּיט בַּקֶּצֶף
וְלוֹגֵם.

הָרֶצַח הַמֻּשְׁלָם הוּא אַהֲבָה, אָמַר.
הָרֶצַח הַמֻּשְׁלָם לֹא מְבַקֵּשׁ דָּבָר מֻשְׁלָם,
רַק לָתֵת
כְּפִי יְכָלְתְּךָ.
אֲפִלּוּ בְּזִכְרוֹן הַלְּפִיתָה, הַחַיִּים עֲדַיִן
נֶצַח. אֲפִלּוּ הַיְלָלוֹת שֶׁעִרְסְלוּ אֶת הַיָּד,
אֲפִלּוּ הַשֶּׁתֶן שֶׁנָּפַל כְּמוֹ חֶסֶד עַל הַבָּשָׂר הַקַּר,
אֲפִלּוּ הֶעָקֵב שֶׁהֵעִיר עוֹד אֵינְסוֹף,
אֲפִלּוּ הַשֶּׁקֶט,
אָמַר.
מַבִּיט בַּקֶּצֶף.

נָכוֹן, עֲבוֹדָה הֲגוּנָה
מְשַׁחְרֶרֶת הַרְבֵּה, אֲבָל
רֶצַח מֻשְׁלָם אֵינוֹ מְאַבֵּד
אֲפִלּוּ טִפָּה אַחַת.
כְּמוֹ שְׂפָתַיִם שֶׁל יֶלֶד, הִסְבִּיר,
כְּמוֹ חוֹל וָקֶצֶף,
כְּמוֹ שֶׁאַתָּה
שׁוֹמֵעַ,
שׁוֹתֶה וְשׁוֹמֵעַ.

© Amir Or
Аудиопроизводство: 2010 Literaturwerkstatt Berlin

Piwo

Zbrodnia doskonała nie wymaga motywu, powiedział,
zbrodnia doskonała wymaga doskonałej ofiary,
jak wtedy, w Auschwitz.
Nie w krematoriach, co zrozumiałe, ale
potem, po pracy.
I zamilkł,
patrząc na pianę,
popijając piwo.


Zbrodnia doskonała jest miłością, powiedział,
zbrodnia doskonała nie wymaga zbyt wiele,
daj tylko tyle, ile możesz.
Nawet we wspomnieniu palców zaciśniętych na szyi
jest życie wieczne. Nawet krzyk, który kołysał moje dłonie,
nawet uryna, która jak łaska spłynęła na zimne ciało,
nawet stukot butów, który obudził nieskończoność,
nawet cisza,
powiedział,
patrząc na pianę.


Prawda, przyzwoita praca wyzwala, ale
zbrodnia doskonała nie uroni
ani kropli,
jak wargi dziecka, wyjaśnił,
jak piasek i piana,
jak ty,
który słuchasz,
popijasz piwo i słuchasz.

Przekład Beata Tarnowska