Andy Fierens
Vader
Vader
de tafel was gedekt voor twee
het vlees was mals
toen er werd aangeklopt
wie daar? zei mijn vrouw
terwijl zij wegkeek
en haar handen waste
ik opende de deur
zij waren met velen
tot aan de horizon
vulden zij het landschap
ik wist wie zij waren
al had ik hen nooit
eerder gezien
hun blikken waren hard
wat heb je gedaan?
vroegen zij als één
wie is het? riep mijn vrouw
het vlees was klaar
bloederig en zacht
voor mij stond het zaad
dat ik achteloos verspild had
sinds mijn jonge jaren
al het zaad dat ooit
uit mij gevloeid was
het was gekiemd als graan
en terug tot mij gekomen
zij waren ruw en doorzichtig
onvolkomen, daar zij iets
vrouwelijks ontbeerden
vader, wat heb je toch gedaan?
vroegen zij een tweede keer
wie is het? riep mijn vrouw
ik trok de deur wat verder dicht
verlamd keek ik het aan
dat rusteloze zaad van mij
het is ingewikkeld, zei ik hen
want ik was een man en laf
rood aangelopen dacht ik aan het leven
dat mij door de vingers was geglipt
vader waarom?
vroegen zij
naamloos en naakt
ik slikte diep
het hielp niet
in nevelslierten zag ik toen
hoe zij aanvingen te vervagen
ik bleef staan tot ik zeker was
dat alle sporen waren uitgewist
daarna ging ik naar binnen
en sloot de gordijnen
wie was het? vroeg mijn vrouw
zij sneed het vlees
dat roze was
ik kauwde veel te lang
en zei haar dat het lekker was
zo mals en zacht
mijn vrouw herkende mijn lijden niet
zij had haar eigen kruis te dragen
die nacht terwijl zij sliep
woelde ik
en zuchtte diep
moedeloos stond ik recht
en telde de blaren
op mijn handen
toen ik er met een naald in prikte
bleken ze gevuld met tranen
het was een werk van jaren
