Efe Duyan
Translator
on Lyrikline: 12 poems translated
from: russo, inglês, croata to: turco
Original
Translation
[когда в скафандре из очень чувствительной кожи...]
russo | Semyon Khanin
когда в скафандре из очень чувствительной кожи
в состоянии полной невесомости
неподвижно лежишь на диване
и внутри всё запотевает от твоего дыхания
закрываешь глаза и слышишь как поют
за рекой, за оврагом, за лесом
будто поржавевшие диванные пружины
и ждёшь только одного: чтобы вместе
с короткой глубокой затяжкой в лёгкие
вошла почти забытая сила тяжести
from: Семён Ханин. Только что
Rīga: Neputns, 2003
Audio production: Semyon Khanin / Семён Ханин
[içindesin son derece hassas bir uzay giysisinin...]
turco
içindesin son derece hassas bir uzay giysisinin
yerçekimi sıfır
kaskın camı nefesinle buğulanmış
kıpırdamadan yatıyorsun kanepede
gözlerin kapalı, şarkılar geliyor kulağına
nehrin ötesinden, vadiden, ormandan
paslı kanepe yayı gibi gıcır gıcır
titriyor içinde
kaçınılmazlığı
ne güzel unuttuğun yerçekiminin
seni dibe çekip
ciğerlerine hücum edeceği ânın
Semyon Khanin. Kimsem Yok Ihanet Edecek. Istanbul: Yitik Ülke Yayinlari, 2023.
[не подумай, что это бездомный...]
russo | Semyon Khanin
не подумай, что это бездомный
просто он потерял ключи
и четвёртый месяц ночует на ступеньках
мебельного магазина
кажется ему не очень удобно
в такой скрюченной позе
а на самом деле он акробат
и так ему намного сподручней дремать
с чего ты взяла, что он умер
подумаешь, не дышит
чего ещё ждать от продвинутых йогов
умеющих задерживать дыхание на многие годы
ну, точнее, почти навсегда
from: Семён Ханин. Вплавь
Рига: Орбита, 2013
ISBN: 978-9934-8361-4-5
Audio production: Semyon Khanin / Семён Ханин
[evsiz falan değil...]
turco
evsiz falan değil
sadece anahtarlarını kaybetti
bu yüzden dört aydır
bir mobilya mağazasının önünde uyuyor
böyle iki büklüm yattığına bakma
bir akrobattır kendisi
her pozisyonda sızıp kalabilir
nedir sana öldüğünü düşündüren
ne olmuş nefes almıyorsa
başka ne beklenir
birkaç yıla boyunca nefesini tutabilen bir yoga ustasından
kesin olmak gerekirse, sonsuza kadar
Semyon Khanin. Kimsem Yok Ihanet Edecek. Istanbul: Yitik Ülke Yayinlari, 2023.
[нащупывая губами горлышко...]
russo | Semyon Khanin
нащупывая губами горлышко
пить записки из брошенных в море бутылок
проборматывая темноватые местами каракули
гортанно-кудрявое бульканье пузырьков
артикулируя тщательно в формулах вежливости скомканные начала
захлёбываясь диким смехом
вникать в подробности катастрофы
корабль утонул
и солнце сморщилось
и море опрокинувшись разлилось
и мы тут
мы тут
тут
мы, ваши суррогатные братья и сёстры
по разуму, конечно, по чему же ещё
хоть бы заёмному, хоть бы и внеземному
есть ли разница в этой стадии амнезии
вкусившим от неземного блаженства
мы, те самые, желеобразные небожители
затерянные в железобетонных необитаемых джунглях
стоим в три погибели как ещё не открытые лжеорангутанги
на невозделанном побережье вожделенного шампанзее
ждём сигнала и умираем от жажды
тут поплыли чернила
и сквозь розовые, синеватые линзы медуз
мелькнули обмылки плоских невыразительных лиц
from: Семён Ханин. Вплавь
Рига: Орбита, 2013
ISBN: 978-9934-8361-4-5
Audio production: Semyon Khanin / Семён Ханин
[dudaklarıyla potkalın ağzına yapışmış...]
turco
dudaklarıyla potkalın ağzına yapışmış
içindeki mesajı içmeye çalışıyor
yer yer ne idüğü belirsiz karalamalar
boğazı yakıyor gazlı bir içecek gibi
iç bayacak kadar düzgün, kibar ifadeler
mektup girizgâhlarında
kahkahalar atıyordu
felaketin ayrıntılarına rastladığında
gemi batmıştı
güneş pörsümüştü
alabora olup deniz ters dönmüştü deniz
biz buradayız
buradayız
burda
biz, sevgili kardeşlerim
mantık bağımız var akrabalık bağı yerine
dışsal mantık bağları, dünya dışı hatta
fark etmez unutkanlığın doruğunda
doğaüstü mutluluğu tatmış bizler için
biz, jelatinimsi göksel yaratıklar
ıssız betonarme ormanlarda kaybolduk
keşfedilmemiş çakmainsangutan iskeletleri gibi iki büklüm
Şampanze uygarlığının uzak bir köşesinde
kurtarılmayı bekliyoruz ölüm döşeğinde boğazımız kurumuş
burada mürekkep bulanıklaştı
pembe mavi denizanası parçalarını mercek olarak kullanıp
mektup yazarlarının rengi atmış yavan yüzünden kalanları gördü
Semyon Khanin. Kimsem Yok Ihanet Edecek. Istanbul: Yitik Ülke Yayinlari, 2023.
[не мог её узнать...]
russo | Semyon Khanin
не мог её узнать
и чтобы посмотреть
она ли это на самом деле
я подошёл поближе
другая сумочка, причёска
глаза другого цвета
а всё же это была она
и я смешался
не знал совсем что делать
но пересилив робость
приблизился ещё
взял за руку, погладил
баллончик со слезоточивым газом
достав, она мне пшикнула в лицо
весь в газированных болезненных слезах
ослепший, всхлипывая, извиваясь
я неожиданно вошёл в неё
и вышел с другой стороны
обернулся —
нет, всё-таки это была не она
from: Семён Ханин. Вплавь
Рига: Орбита, 2013
ISBN: 978-9934-8361-4-5
Audio production: Semyon Khanin / Семён Ханин
[az kalsın tanımayacaktım...]
turco
az kalsın tanımayacaktım
gerçekten o muydu?
biraz daha yaklaştım
emin olmak için
çantası farklı,
saçı, göz rengi farklıydı
ama ta kendisiydi
elim ayağım birbirine dolandı
ne yapacağımı bilemedim
derken kendimi toparlayıp
birkaç adım daha atıp
elini tuttum ve okşamaya başladım
ne olacak, göz yaşartıcı gaz kutusunu çıkarıp
yüzüme boca etmesin mi
yanan gözlerimde yaşlar
neredeyse kör, iki büklüm
içine girip
öbür tarafından çıktım hemen
arkama dönüp bakınca emin oldum
hayır, o değildi
Semyon Khanin. Kimsem Yok Ihanet Edecek. Istanbul: Yitik Ülke Yayinlari, 2023.
[это было в это или в прошлое воскресенье...]
russo | Semyon Khanin
это было в это или в прошлое воскресенье
не хотелось долгого выяснения отношений
но ты настаивала
на остановке десятого трамвая
где стена ботанического сада
что ж, объяснимся
для начала всё-таки лучше тебе прилечь
чтобы легче было меня понять
и давай так: откровенность на откровенность
вот, смотри, я тоже в подвешенном состоянии
и с меня ещё станется
всё равно ведь уже не сообразить, кто кого вовлёк
а кто сам незаметно втянулся
опрометчиво было так довериться мне
хотя понятно, что я — могила
но представь, каково это в себе держать
даже в такой обтекаемой форме
ну да ладно об этом
у меня есть два лата — чего будем делать
from: Семён Ханин. Вплавь
Рига: Орбита, 2013
ISBN: 978-9934-8361-4-5
Audio production: Semyon Khanin / Семён Ханин
[ya geçen pazar ya da bir öncekiydi...]
turco
ya geçen pazar ya da bir öncekiydi
ilişkimiz hakkında konuşasım hiç yoktu
sen ipin ucunu bırakmadın
10 numaralı tramvayı beklerken
botanik bahçesi durağında
peki öyle olsun, konuşalım madem
başlangıç olarak uzan istersen şuraya
çünkü beni daha iyi anlıyorsun uzanınca
öyleyse, dökülsün iki taraftan da cilalanmamış gerçekler
hazır ben havada süzülüyorken
ve içimden daha dökülecekler varken
hangimizin diğerini zıvanadan çıkardığını bulmak mümkün değil artık
kimin kendi edip kendi bulduğunu da
ben mi dedim sana körü körüne güven diye
bir mezardan başka bir şey değilim ben
bu yükü taşımanın nasıl bir şey biliyor musun
ki bu en hafiflemiş hali mezar taşımın
iyi, peki, kapatalım bu konuyu
cebimde iki Lat var, ne yapılır bu parayla?
Semyon Khanin. Kimsem Yok Ihanet Edecek. Istanbul: Yitik Ülke Yayinlari, 2023.
[как ты мне это передала, как привила...]
russo | Semyon Khanin
как ты мне это передала, как привила
море замёрзшее во время прилива
снег посыпанный солью песком
словно мёртвый лежал — притворялся
всё менялось, менялось не в том порядке
за окном погасили свет, дёрнулся лифт
четверо нас медленно вниз внутри
жарко наверно слабо горит табло
кляксой переводной расплылось пятно
рядом и параллельно мусоропровод идёт
from: Семён Ханин. Только что
Rīga: Neputns, 2003
Audio production: Semyon Khanin / Семён Ханин
[bana geldin, aşılandın hatta bana...]
turco
bana geldin, aşılandın hatta bana
donmuş bir deniz gibi gel-gitin en yüksek gel noktasında
tuza bulanmış kumla kaplanmış karların üstünde
ölü taklidi yaparken ben
her şey değişiyor, tersine dönüyor
ışıklar söndü, asansör sarsıldı
dördümüz dibe doğru yollandık
göstergeler loş mu loş, içerisi sıcak mı sıcaktı
pörsürken mürekkep gibi akışkandık
asansör şaftı dedik çöp şaftı çıktı
Semyon Khanin. Kimsem Yok Ihanet Edecek. Istanbul: Yitik Ülke Yayinlari, 2023.
[кому сдать квартиру, чтобы человек...]
russo | Semyon Khanin
кому сдать квартиру, чтобы человек
надёжный был и не загадил всё
и чтобы ещё платил исправно
при том, что, да, краны слегка текут
и плитки постоянно падают прямо в ванну
квартирка вообще небольшая, хотя
и в центре, и много ненужной мебели, и тараканы
а главное, когда сдашь, где самому жить-то?
from: Семён Ханин. Только что
Rīga: Neputns, 2003
Audio production: Semyon Khanin / Семён Ханин
[nasıl biri olmalı kiracınız, evinizi verecek olsanız...]
turco
nasıl biri olmalı kiracınız, evinizi verecek olsanız
güvenilir olsun bir kere
tertipli olsun, kirayı sektirmesin değil mi
gerçi musluklar bazen damlatıyor
küvete fayans parçaları düştüğü oluyor
daire merkeziyse de avuç içi kadar
fuzuli mobilya ve hamam böcekleri de cabası
neyse bunlar boş laf
asıl siz nerede oturacaksınız sonra, onu söyleyin
Semyon Khanin. Kimsem Yok Ihanet Edecek. Istanbul: Yitik Ülke Yayinlari, 2023.
[как-то глупо прощаться заранее...]
russo | Semyon Khanin
как-то глупо прощаться заранее
эта вечность с небольшими перерывами
настоящими трещинами в поддельном мраморе
и едва ли кто просил говорить о нешуточных прорехах
но и в этих пределах простор для сомнений есть
сто́ит ли сейчас или после или совсем потом
в позе мокрого дерева у подозрительно белой глухой стены
инстинктивно озвучивать взгляд соскользнувший
с ещё непроявленных поляроидных потолков
с самодельных разбухших зеркал
не удержавшись в неровном мраморном свете
from: «Воздух», 2014, № 4.
Audio production: Semyon Khanin / Семён Ханин
[hiç mi hiç gereği yok vaktinden evvel vedanın...]
turco
hiç mi hiç gereği yok vaktinden evvel vedanın
sonsuzluk bir kesintiler zinciridir dikkat edilmezse fark edilmeyen
gerçektir çatlakları sahteyse de mermer.
kimsenin niyeti olmadığından
bahsini açmaya bu mühim boşlukların
şüpheye yer vardır bu mevzuda
değmez
ne şimdi ne sonra ne de günün birinde
şüphe çekecek kadar beyaz bir duvarın önünde
sırılsıklam bir ağaç taklidi yaparken
bir iç ses eklemeye
rengi oturmamış Polaroid kâğıdından
ve kabarmış, ev yapımı merceklerden
dengesiz ışığında mermerin
kayıp giden bakışına
Semyon Khanin. Kimsem Yok Ihanet Edecek. Istanbul: Yitik Ülke Yayinlari, 2023.
A Raincoat, A Spell of Rain Ago
inglês | Ryan Van Winkle
An incompleteness ago:
my fingers and turpentine nails,
laser hairs standing cold.
The market of twilight,
horse left on the monument,
six legs, one raised as a rifle,
his man like an apple in a barn.
Red on red on red on red.
An incompleteness ago:
a mint melting in the bath, a mint
in pubic hairs and fingered dust,
a mint of dimes, pennies, nickels.
A quarter a quarter a quarter – call it
an incompleteness ago, a baby almost ate
a banana. Small spoons. Small spoons, small
incompletenesses ago.
The sinks are still buildings,
the counter a revolution,
the gorillas in the kitchen,
the coal train – an incomplete
the bruised boy – an incomplete
the candy shop – an incomplete
the tractor trails – an incomplete, no
incompleteness ago. No grief ago.
No moons ago, no alone ago,
no tires ago, no buzzard pond ago,
no dream ago, no Freud ago,
no pickled vans ago, no cherry ago,
no pits, no canyons, no shaved rocks
of ice from an incompleteness ago.
No red no red no red no
water for boil, no bottle,
no bottle for punch.
No gum. No shoe.
No shoe detective for my life.
No narrative. No born,
lived then died.
No tomb, no ash, no clay.
No bones, no dice
no smoke, no fire. No ants
on the way to mango.
No incompleteness.
No raincoat for the rat-ta-ta,
a raincoat ago. A dog ago.
A hat ago. A love ago. A week ago
there was only no.
No gas. No trucks, only tunnels.
Only pavement. No food, only smell.
No song in my voice.
No voice.
from: The Good Dark
London: Penned in the Margins, 2015
Audio production: Ryan van Winkle & Colin Fraser (Culture Laser productions)
BİR YAĞMURLUK, YAĞMURUN HECELEMESİ KADAR EVVEL
turco
bir bitmemişlik evvel
parmaklarım ve asetonlu tırnaklar
diken diken tüylerim soğukta
bir alacakaranlık marketi
anıttaki at
altı ayağı var, biri tüfek gibi kalkmış,
üstündeki adam ambarda bir elma gibi
kırmızı üstüne kırmızı üstüne kırmızı
yarım bir şey evvel
dünya ve seramik bir kupa
dünya bir parmak viski
dünya mısır soğutucusu.
Bitmemişlik evvel
Banyoda eriyen bir nane, kasık
Kıllarında bir nane ve parmak sürülmüş toz,
Ve nane şeklinde akçeler, kırk paralıklar, kuruşlar
Bozukluk, bozukluk, bozukluk
Bitmemiş bir şey evvel denir buna
Temeller açıldığında,
Sözcükler tamamen mıknatıstı.
Bitmemişlik evvel
Bir bebek neredeyse koca bir muz yiyordu.
Küçük kaşıklar, küçük kaşıklar, küçük
Bitmemişlik kadar evvel.
Lavabolar bina kadardı
Bir tezgahlarsa tam karşıtı
Mutfakta gorillalar
Kömür treni- bitmemiş bir
Yaralı bir çocuk- bitmemiş bir
Şeker dükkanı- bitmemiş bir
Traktör izleri- bitmemişlik evvel
Değil. Bir keder evvel
Değil, bir aydede evvel değil, bir yalnız evvel
Değil, bir lastik evvel bir şahin gölü evvel
Değil, bir rüya evvel değil, Freud evvel
Değil, rengarek bir kamyonet evvel
Değil, kiraz kadar evvel
Değil, oyuklar değil, kanyonlar
değil, bitmemişlik kadar evvelden kesilmiş buz kayalar değil.
Kırmızı değil, kırmızı değil, kırmızı değil,
Kaynayan su değil, şişe
Değil, punç şişesi
Değil. Sakız değil. Ayakkabı
Değil, ağzında sakızıyla çizgi film dedektifleri
Değil. Anlatı değil, doğmak değil,
yaşanmış sonra ölünmüş.
Mezar değil, kül
değil, kemik değil, zar
değil, duman eğil, ateş değil. Mango peşinde karınca
değil.
Bitmemişlik
Değil, rat-ta-ta için yağmurluk değil
Bir yağmurluk evvel. Bir köpek evvel
Bir şapka evvel, bir aşk evvel, bir hafta evvel
Yalnızca hayır vardı
Benzin değil, kamyonlar değil, yalnızca tüneller
Yalnızca kaldırımlar, yemek değil
Yalnızca koku
Sesimde bir şarkı değil
Ses değil.
The Duke in Pines
inglês | Ryan Van Winkle
I woke up with Duke Ellington in Pines
like there was nothing else: no muesli nor porridge,
just Ellington and Pines and so it seemed
I needed to write you a postcard
telling you I am okay. That, yes,
it's been a sacrificial three years — but then
I come across the smell of pink soap, pine sap
stuck between cords or a greyhound
snuffing my hand and I think
I ought to write a long letter that says:
I am doing well. The forest is high
with berries that stain my boots red
like our room used to feel. And yes,
I am in woods – literal or metaphorical,
you can put me wherever is easy – in a room
where wind always wuthers or in the trunk
of a dead tree. I always put you in a dress
you never wore but I used to touch
everyday getting my shirt or tie
or sometimes I would open the door and look
at the lichen thing, wonder why it had to hang
like an unwatered fern, wonder if it ever wanted you
the way I sometimes wanted you. And, of course,
it was just a dress and it could not say. And I
was just a young man and I couldn't say,
even about a dress that did nothing but hang.
I couldn't talk about it. So, what chance
was there for us when I would walk every night
and count one thousand street lamps? If I ever woke
with Ellington and pines you know I would not
wake you and tell you, would not write it on scrap
paper and leave it for breakfast. I'd just keep
Duke Ellington in Pines in my mind; would walk with it,
take it to the pictures, buy it a pop, let it rest on my shoulder
during long journeys. I would smoke Duke Ellington
in Pines with friends and so I am today, smoking
Duke Ellington, wanting to pin him down, write him,
in pines, to you.
from: The Good Dark
London: Penned in the Margins, 2015
Audio production: Ryan van Winkle & Colin Fraser (Culture Laser productions)
DUKE VE ÇAMLAR
turco
Duke Ellington ve Çamlar’la uyandım
Başka bir şey yokmuş gibi: müsli veya yulaf ezmesi
Yalnızca Ellington ve çamlar ve öyle göründüler ki gözüme
düşündüm de sana bir kart atmalı,
İyi olduğumdan bahsetmeli, evet, evet,
Seni hala sevdiğimden, üç yılımı çöpe atmış olsam bile, yok, yok
arada sırada pembe sabun kokusuyla karşılaşmıyor muyum,
pantalonumda debelenen bir ağaçkurduyla
veya elimi koklayan bir tazıyla? Düşünüyorum da
en iyisi sana uzun bir mektup yazmak, şöyle başlamalı:
Gayet iyiyim, Duke Ellington var
ve orman ayakkabılarımı kırmızıya boyayan
kabuksuz meyvelerle dolu aynı duvarlarımızın alışık olduğumuz gibi;
Sonracığıma, ahşap bir şeyin içindeyim –gerçekten öyle veya metaforik olarak,
Hangisi kolayına geliyorsa artık-, rüzgarın sürekli uğuldadığı bir odada
veya ölü bir ağacın gövdesinde. Seniş ne zaman düşünsem, üzerinde
Dokunmaya alışık olduğum ama giysi var. Hiç giymemişsin. Uzandığımda gömleğime veya
kravatıma veya... Bazense gardırop kapısını açıp
sadece şu yeşil yosunumsu şeyi orada bulmak istiyorum.
Sözde şaşıracağım, neden sulanmamış bir eğrelti otu gibi asılı durduğuna
seni bazen benim istediğim gibi isteyip istemediğini soracağım
elbette bir giysinin konuşmasını beklemiyorum, tabii, ben de
yalnızca genç bir adamdım ve söyleyememiştim hiç bir şey
asılı durmak dışında önemi olmayan bir giysi hakkında bile.
Konuşamamıştım. Yani, şansımız olur mu sence
akşam yürüyüşlerinde bin tane sokak lambası sayabilirsem? Aslına bakarsan
Ellington ve Çamlar’la uyanmışsam bile, seni kaldırmamışımdır o zaman,
Ve ağzımı açmamışımdır, bunları müsvedde kağıda yazmamış ve
Ve kahvaltı bir köşeye için bırakmamışımdır. Yalnızca Çamlar’daki Duke Ellington’ı
aklımda tutar, onunla yürür, birlikte poz verir, ona bir gazoz alır ve onu uzun yolculuklarımda
omuzumda dinlendirirdim kesin. Duke Ellington’ı içerdim Çamlar’da arkadaşlarımla
bugün de hala öyleyim, Duke Ellington’ı içiyorum, yazmak istiyorum, Çamlar’ın içinde,
sana onu
The Flood
inglês | Ryan Van Winkle
Furniture, photos,
petals floating in water.
It was spring and the river
bloomed and rose.
from: Tomorrow, We Will Live Here
London: Salt Publishing, 2010
Audio production: Ryan van Winkle & Colin Fraser (Culture Laser productions)
SEL
turco
Kanepeler, resimler,
Suda sürüklenen taçyaprakları
Bahardı
Ve nehir çiçek açmış
gülüyordu
SUSJEDIMA (MOJE MESO JE JUTROS SPUŠTENA ZASTAVA)
croata | Marko Pogačar
Med se topi u čaju, potpuno, za razliku od mene u tebi
i tebe u ozbiljnoj glazbi,
predugi telefonski pozivi, nikada mjesta kad trebaš
slobodan stol, uvijek pokvareni liftovi,
stepenice razmotane u beskonačnost, kao razgovor o politici,
i baš kada netko primijeti da se totalitarizam i demokracija
razlikuju samo u brojevnom sustavu
nestane slike i sve nanovo počinje: glasovi cure iz zidova,
potpuno bestjelesni, večer se spušta na dlanove, kao rudar
u jamu, ipak, cipele ostavljene
pred vratima dokazuju da postoje živi. ali što znači živjeti,
dok zima dolazi kotrljajući se kao hladni dah iz mog grla,
i svija gnijezdo u tamnom alfabetu; svi ti užurbani nepoznati
ljudi s poznatim imenom, popodne prelomljeno na dvoje, kao Koreja,
čaj u kojem je med već do kraja otopljen, nerazdvojivo,
i ta viskozna otopina je ljubav; kako stići do tebe; kako te dohvatiti?
from: Poslanice običnim ljudima
Zagreb: Algoritam, 2007
Audio production: Literaturwerkstatt Berlin 2010
KOMŞULARIMA (BU SABAH BEDENIM YARIYA INDIRILMIŞ BIR BAYRAK)
turco
Çayın içinde tamamen eriyor bal, sen klasik müziğin
ben senin içinde eriyemesem de;
uzadıkça uzuyor telefon konuşmaları, her yer ağzına
kadar dolu, asansörler her daim
bozuk, merdivenler sonsuzluğa çıkıyor, siyaset
konuşmak gibi, demokrasi ile diktörlüğün sadece sayılarda değiştiğini
fark etmek gibi; biri fişi çeker çekmez kararıyor ortalık ve her şey
yeniden başlıyor: sesler, sahibinden kopmuş, duvarlardan geçerken, akşam
ocağın içinde kaybolan bir madenci gibi
avuçlarına iniyor, gerçi eşikte bırakılmış ayakkabılar
içerdeki yaşamın kanıtı... ama yaşamak da ne ola ki?
boğazında yükseliyor kış, buzdan bir soluk gibi, karanlık
bir alfabenin ortasına kurmuş yuvasını, adlarını bilsek de
koşuşturan bu insanları tanıyor muyuz sence? akşamüstleri ikiye bölünmüş, Kore gibi.
bal çoktan eridi çayın içinde, isteseler bile ayrılamazlar
ya aşkın yapış yapış sıvısı; nerede bulucağım seni, sana nasıl ulaşacağım?