Laura Casielles
Translator
on Lyrikline: 3 poems translated
from: turco to: espanhol
Original
Translation
Devrimler Arasındaki Benzerlikler
turco | Efe Duyan
devrimler de
büyük planlar gibi
uzun uzun düşünmeye gelmiyor
bir trenin dakikliği gibi
insana huzur veriyor
ve bir kere hareket etti mi dönüp bakmıyor
intihar gibi
her denemede
hayatla aramızda adlandıramadığım bir bağ kuruyor
yakın bir arkadaş gibi
kendi kusurlarımızı da örtmeye yarıyor
sevinçten çığlık atan bir bebek gibi
asla yorulmuyor
benim gibi
aslında kalabalıklardan pek hoşlanmıyor
hepimiz gibi
herkesin iyiliği için yapıyorum bunu derken yalan söylüyor
tüm tanrılar gibi
dünyayı birkaç günde yeniden yaratacağından emin
ilişkiler gibi
birden kölesi olursunuz
kadınlar gibi
ancak anladığınızı sanabilirsiniz
sevgililer gibi
sonuçta üzerler adamı
yine de platonik aşklar gibi
çok güzeldirler
Similitudes Entr Las Revoluciones
espanhol
las revoluciones también
como los grandes planes
son imposibles de diseñar al detalle
como trenes puntuales
ofrecen paz
y nunca miran atrás cuando han partido
como el suicidio
en cada ocasión
forja una conexión entre nosotros que no puedo nombrar
como los amigos cercanos
también son buenas en cubrir nuestros defectos
como bebés chillando de alegría
nunca cansan
como a mí
no les gustan –en realidad– las multitudes
como todos nosotros
es mentira que quieran lo mejor para todo el mundo
como todos los dioses
están seguras de ser capaces de crear el mundo en unos pocos días
como las relaciones
de pronto te ves siendo su esclavo
como a las mujeres
solo puedes suponer que las entiendes
como un amante
solo pueden decepcionarte
como un amor platónico
son hermosas a pesar de todo
Sana Ben
turco | Efe Duyan
sana uzak mı ben? sayılmaz
otobüs artı vapur artı tramvay
sana yasak ben, büyütmeyelim
ne zaman baksam gözlerine
yeni kazılmış bir tünelin diğer ucu
sana çocuk ben, olsun
seviyorum yanında şımarmayı
sana endişeli ben, biliyorum
bazen büyütüyorum öğretmenim
sana eğimli ben, sakın kıpırdama
bir dalga diğer dalgaya nasıl karışırsa
sana hem sabah hem akşam ben
kararsızlığın hınzır tilkisi
sana kederli ben,
geç tanışmış sayılmayız değil mi?
sana sıkıntı belki ben,
baştan başlayabilecek misin?
sana boş beyaz bir kâğıt ben
ve demin açılmış kalemin ahşap kokusu
sana şimdi ben,
tamirden alınmış bir saatin hevesi
sana sonra ben, sana hep, sana sen
sana haydi ben,
eminsin değil mi?
sana ben
sorduğum basit bir soruyum.
Audio production: Efe Duyan / EDISAM - Turkish Literature and Science Writers Union
Y Si
espanhol
Y si pudiéramos –
el cielo y el infierno
que llevamos con nosotros como una navaja suiza
Y si pudiéramos –
nuestra naturaleza maliciosa,
que asimilamos a la compasión gracias
a refranes y a efectos especiales
Y si pudiéramos –
la pereza
que rodea a las buenas ideas
ahogándolas en agua jabonosa
Y si pudiéramos –
nuestra buena voluntad
con unas tenazas de acero
Y si pudiéramos –
el desasosiego
de las noches solitarias
como las acompañadas
Y si pudiéramos –
los desastres
causados por estar perdidamente enamorado
en el marco de la lógica
Y si pudiéramos –
los muros en ruinas de templos paganos
que atravesamos corriendo
cuando hacemos el amor
Y si pudiéramos –
nuestra infancia
como un regalo barato
con una esquina rota
Y si pudiéramos –
la destrucción
causada por los y si mientras nos consolamos
con ejemplos concretos
Y si pudiéramos –
todas las vidas
en el mismo momento
Y si pudiéramos –
todos los problemas
sin posponerlos hasta una gran revolución
Y si pudiéramos –
experimentar todas las muertes
una a una y personalmente
Y si pudiéramos –
el sinsentido mismo
con una cuchilla
Y si pudiéramos
Birbirimize
turco | Efe Duyan
doğru ucundan çekildiğinde
kolayca açılan gemici düğümleriyle aslında
sıçrayan mikroplarla belki
bazen akoru bozulmuş bir piyanoda
allegro ma non troppo
bazen bir uçurumun kenarından
dibine doğru son süratle
deterjan kokan renkli çamaşır ipleriyle
bizim mahalleden fazla uzaklaşmadan
yer değiştiren kıtalar gibi
her yıl ufak mesafeler katederek
siyah bir ilkokul önlüğünün yaka düğmesiyle
bak ne kadar zamandır
derilerini değiştiren iki yılan gibi
her mevsim yeniden
bir okyanusun dibindeki
karanlıkta merakla
sabah kahvesi gibi
biraz da alışkanlıktan
parmağına akmış japon
yapıştırıcısıyla sımsıkı
yoksa bir pazar sabahı
rahatlığıyla mı
köşedeki çingenenin sümbülleri sardığı
alüminyum folyoyla özel günlerde
bir serum hortumuyla
acil durumlar için
hidrojen ve oksijen atomlarının
mütevazı hareketleriyle
yeni bulunmuş bir gezegende
yaşam olma ihtimaline şaşarak
bir terazinin
eşit kollarıyla
ama denge falan istemediğimizi
umursamadan
asla evcilleşmeyen
hayvanların boynuzlarıyla
susmak bilmeyen
cırcır böceklerinin uykusunda
bir tilkinin
aldığı sincap kokusuyla
ve bir sincabın
duyduğu adımlarıyla tilkinin
her an bir bomba
patlayabilir korkusunu
kahve için süt kalmayabilir
endişesiyle karıştırarak
bir mezar taşıyla
mezar taşını özenle yıkayan biri gibi
ne olursa olsun
kim bilir bir devrimi karşı devrime dönüşürken
birlikte izlediğimiz için belki
inancımızı idareli kullanıp
susuzluktan ölmemek için
bağlanmaktan
korkarak
derimin derine
sürtünürken çıkardığı sesle
sabrımızda biriken laktik asiti
güneşte kurutup
kendi tuttuğumuz
kukla ipleriyle
birbirimize
senle ben
Audio production: Efe Duyan / EDISAM - Turkish Literature and Science Writers Union
Al Otro
espanhol
con nudos de marinero, de hecho, que pueden desatarse fácilmente
si se tira del punto adecuado
como gérmenes saltarines quizá
a veces en el allegro ma non troppo
de un piano desafinado
a veces a toda velocidad desde el borde de un precipicio
hasta el fondo
con líneas coloridas de ropa tendida
sin alejarnos demasiado del barrio
como continentes que se mueven
a pasitos
con el botón de un uniforme de la escuela primaria
–mira desde hace cuánto tiempo–
como dos serpientes cambiando de piel
cada estación, de nuevo
con curiosidad en lo oscuro
de un profundo océano
pero también desde la costumbre
como el café de la mañana
como el olor de un conejo
en la nariz de un zorro
como los pasos del zorro
en la oreja de un conejo
mezclando el miedo de que una bomba
pueda explotar en cualquier momento
con la preocupación de que no haya
leche suficiente para desayunar
como una tumba
y alguien limpiando cuidadosamente esa tumba
pase lo que pasee
quién sabe, quizá porque juntos vimos una revolución
convertirse en contrarrevolución
salvando nuestra fe
para no morir de sed
con el miedo de
engancharnos
con la voz de
mi piel frotándose contra tu piel
secando el ácido láctico que se nos apila en la paciencia
al sol
con los hilos de marioneta
con los que nos amarramos
al otro
tú y yo