AHOVA NEM SZABAD

A szomszéd Miska kapacitál,

hogy menj vele a sódergyárba,

a méhészmadár jelent csak némi

kockázatot, be lehet szakadni a lösz-

vagy homokfalba vájt fészkek miatt.

De helyette úgyis csak a borsóföldig,

irány a borsóföld: gyomorrontásig

zabálni az édeskés, sárízű szemeket.
Aztán egy műanyag permetezőhátizsák

pumpájának elnyújtott, lassú szuszogásával
venni a levegőt, tudván, hogy délután,
a fáskamra mögött a térdedről úgyis

megint felkaparod és megeszed a vart.

A Zetor állítólag kiforgatja a rögök közül

a pocokcsontvázakat, a még élőket pedig

vissza, a föld alá. Sírokat így a túlzsúfolt

ótemetőben. Másnap kora hajnalban pedig, 

mikor valakik, akiket csak hallassz,
bádogdézsákba fogják föl a hörgést,

megint az a csillaptíhatatlan émelygés fog el,

mint mikor a hátsó udvarra lépve végignézted,

ahogy a szomszéd Lali a még gőzölgő

disznókörmöket felhúzza oda, ahova nem szabad,

a hüvelyk- és mutatóujjára, és nevet.

© Péter Závada
Produção de áudio: Literaturwerkstatt 2013

Dorthin, wo man es nicht darf

Dein Nachbar Mischka bearbeitet dich,
du sollst mit ihm in die Kieselgrube gehen,,
nur der Bienenfresser stelle eine gewisse
Gefahr dar, wegen der Brutröhren, die er
in den Sand und Löss gräbt, deshalb könne man da einstürzen.
Aber stattdessen doch nur wieder zum Erbsenfeld,
also, auf zum Erbsenfeld: die süßlichen, nach Dreck
schmeckenden Körner fressen bis du kotzt.
Später, gemeinsam mit dem langsamen, sich hinziehenden Schnaufen
der Unkrautspritze, ein- und ausatmen, wissend, dass du nachmittags
doch wieder hinter dem Holzschuppen den Schorf von deinem Knie
abkratzen und essen wirst.
Angeblich dreht der Traktor die Feldmausskelette
aus den Schollen heraus und die, die noch leben, zurück,
unter die Erde; so wie in den Gräbern
der überfüllten Altfriedhöfe. Und am nächsten Morgen, in der Frühe,
wenn Leute, die du nur hören kannst,
das Röcheln in Blechwannen auffangen,
überkommt dich wieder die gleiche nicht zu unterdrückende Übelkeit,
wie damals, als du auf den Hinterhof tretend zugeschaut hast,
wie der Nachbar Lali sich die noch dampfenden Schweinekrallen
überzog, dorthin, wo man es nicht darf,
auf den Daumen und den Zeigefinger, und dabei lachte.

Deutsche Übersetzung: Orsolya Kalász und Matthias Kniep