Hen gapel
‘Cysgant mewn Hedd’ meddai cofeb y colledigion,
ond ar y jiwcbocs heno, nid oes emynau,
ddim hyd yn oed Rhys
nac Ebenezer,
wnaeth gathrain y milwyr o’r ffos...
Codaf beint wrth y bar lle ces i medyddio.
Mae’n amser cwrdd;
mae merch yn hel gwydrau cymun y p’nawn;
mae’n rhoi gwên yn adnod i’r barman.
Cyfodaf fy llygaid tua’r oriel chwil
lle bu nhad yn hel casgliad,
lle cyfarfu gyntaf â llygaid fy mam
a hithau’n rhoi einioes gyda’r swllt yn ei blât.
‘O ba le y daw fy nghymorth?’
Plethaf ddwylo am fy nghwrw.
Cau llygaid. Plygu pen.
Cyfri bendithion....
ond methu â mwynhau
fy mheint cableddus.
Extraído de: Cuddle Call?
Gwasg Carreg Gwalch, 2018
Produção de áudio: Wales Literature Exchange
Igrexa antiga
«Descanse en paz», di a lápidoaos caídos
mais esta noite non hai himnos na máquína de discos,
nin sequera Rhys
ou Ebenezer, que incitaban aos soldados a saír das trincheiras...
Alzo unha pinta na barra onde fun bautizado.
É hora de se reunir para a pregaria;
unha rapaza recolle os vasos da comuñón da tarde;
lánzalle un sorriso ao camareiro que é coma un versículo.
Alzo os meus ollos cara á tribuna mareada
onde meu pai recollía a ofrenda,
onde atopou os ollos da miña nai por primeira vez
e ela puxo unha vida xunto co xilin no seu prato.
« De onde virá o meu socorro?»
Trenzo os dedos ao redor da miña cervexa.
Pecho os ollos. Inclino a cacabeza. Dou grazas a Deus...
mais non podo desfrutar
da miña pinta impía.