Tűnődni? Van miről??

Csöpög a csap, mocskos a bögre,
késpenge-újhold néz be rád.
Azon tűnődsz, lehet-e rosszabb,
vagy innen már csak fölfele...

Eh, vén ripacs! tudod, hogy lehet rosszabb;
rosszabb lett mindig eddig is.
Saját szobádban fulladsz meg. – Még az se!
Csak fuldokolsz, és minden megreked.

Csak olyan kérdésed van, hogy tudod a választ.
Fölösleges kérdés és hasztalan tudás –
a magány cipzárjából varrat így leszen.

Minden közönyt, konstans nyugalmat áraszt:
a csap csöpög, csorba a bögre;
nem vagy vadnyom, bár tűnnél hirtelen.

© Sándor Tatár
Extraído de: Bejáró művész
Budapest: Orpheusz, 2007
Produção de áudio: Petőfi Irodalmi Múzeum, 2016

Nachsinnen? Worüber denn??

Am Becher hängt noch Schmutz, es tropft der Hahn,
ein Neumond droht wie eine Messerklinge.
Du sinnst, ob wirklich es nach unten ginge,
oder von hier nur noch nach aufwärts gehen kann.

Du alter Maulheld! Abwärts geht die Bahn!
Wie lange schon mißraten deine Dinge!
Dein eignes Zimmer wurde dir zur Zwinge!
Vergeblich kämpftest du mit deinem Wahn.

Du kennst die Antwort, doch du stellst noch Fragen
im Wissen, daß das alles nutzlos ist.
So wird der Reißverschluß der Einsamkeit zur Naht.

Gleichgültigkeit verschluckt fortan die Klagen -
es tropft der Hahn, am Becher klafft ein Riß;
nun hält das Leben dir nichts mehr parat.

Aus dem Ungarischen übersetzt von Günther Deicke
Aus: A végesség kesernyés v... * Endlichkeit mit bittrem Trost, pernobilis edition im Engelsdorfer Verlag, Leipzig, MMVI