Gezi Parkında bir Kuş Yuvası

Nâzım Hikmet’e saygıyla

Bir kuş yuvasından yazıyorum bunları
iki dal arasında, Gezi parkında
göğsüme bıçak gibi saplanıyor nefesim
göğü yıkmaya geliyorlar bütün yeryüzü halkıyla

bir kuş yuvasıyım Gezi parkında
iki dal arasında

burada insanlar zehirli
ağaçlar sökülmüş

kovuluyoruz annemizin
bizi davet ettiği dünyadan

kuş seslerini bombalıyorlar
-çıkaramaz kuşlar çil çil para sesini-

bir Ethem duyuluyor ateşler içinde Anka!
kaynak işçisi Ankara'da…
yığılıyor bedeni kuş tüyü gibi

ölmeden toprak ediyorlar bizi
duman altında sokak çocukları ve kediler
kambur sırtlarında kaybolan rüya
kör gözlerle dünyaya bakılmaz artık
ya uyumak hiç ummadığın bir anda!
hiç ummadığın anda uyumak…

ben bir kuş yuvasıyım Gezi parkında
bir çift dal arasında

© Müesser Yeniay
Extraído de: ben olmadan çöller vardı
Şiirden Publishing, 2014
Produção de áudio: Haus für Poesie / 2016

A Bird’s Nest in Gezi Park

                             In the memory of Nâzım Hikmet with respect

I’m writing these words from a bird nest
between two branches, in Gezi Park
like a knife my breath is stuck in my chest
they’re coming to destroy the sky
together with all the people of the earth

I’m a bird’s nest in Gezi Park
between two branches

here the people are poisoned
the trees are uprooted

we’re being expelled from
where our mothers invited us

they’re bombing the twittering of birds
-birds can’t produce the sound of cash-

Ethem* is heard, a simurg in fire!
A welding worker in Ankara
his body is collapsing like a feather
They’re turning us into earth before we die.
under smoke street children and cats...
on their hunched backs a lost dream
blind eyes can’t look at the world...
or fall to sleep in an unexpected moment!
in an unexpected moment to sleep...

I’m a bird’s nest in Gezi Park
between a pair of branches




*Ethem is a victim who was killed by the government in the protests

Translated by Müesser Yeniay