Bob de Nijs

holandês

Una closa felicitat és ben bé del meu món

Darrera aquesta porta visc,
però no sé
si en puc dir vida.

Quan al capvespre torno
del meu diari odi contra el pa
(no saps que tinc l'immensa
sort de vendre'm
a troços per una pulcra moneda
que arriba ja a valer
molt menys que res?),
deixo fora un vell abric, l'esperança,
i m'endinso pel camí dels ulls,
pel buit esglai on sento,
enllà, el meu Déu,
sempre enllà, més enllà de falsos
profetes i de rares culpes
i del vell neci emmaltatit per versos
disciplinats, com aquesta d'ara, amb pintes
de fosques marques que l'alè dels crítics
un dia aclarirà per a la meva vergonya.

Sí, em pots trobar, si goses,
darrera el glacial no-res d'aquesta
porta, aquí, on visc i sento
l'enyor i el crit de Déu i sóc,
amb els ocells nocturns de la meva solitud,
un home sense somnis en la meva solitud.

© Sebastià Bonet Espriu
Extraído de: El caminant i el mur
Produção de áudio: Biblioteca Nacional de Catalunya

Een verstolen geluksgevoel behoort wel degelijk tot mijn wereld

Achter deze deur leef ik,
doch ik weet niet
of ik dit leven mag noemen.

Als ik zo tegen valavond terugkeer
van mijn haat tegen het dagelijks brood
(weet je soms niet dat ik het onmetelijk
geluk heb me bij stukken en brokken
te kunnen verkopen voor een mooie stuiver
die eigenlijk van lieverlede
minder dan niets waard is?)
laat ik buiten een ouwe mantel, de verwachting, achter,
en sla ik de weg in van mijn ogen,
de lege angst waarin ik,
aan gene zijde, God bevroed,
altijd maar aan gene zijde, over
zonderbare schuld en valse profeten heen
en de ouwe dwarskop, verziekt door afgemeten verzen
zoals deze hier, met hun toets
van duistere merktekens die de adem der bedillers
ééns tot mijn grote schaamte zal blootleggen.

Jawel, je kunt me, zo je ’t aandurft,
achter het ijzige niets van deze deur
treffen, hier, waar ik het verlangen
en de kreet van God hoor en beleef
en, met de nachtvogels van mijn eenzaamheid,
een mens ben zonder dromen in al zijn verlatenheid.

Vertaling: Bob de Nijs
uit: Salvador Espriu - Ik heb mijn leven gezien als een muur: Masereelfonds vzw / poezie, 1980.