Είναι αιώνες τώρα

που στα πίσω δωμάτια των σπιτιών μας

φτιάχνουμε κρασί

Είναι αιώνες τώρα που μες στις φασαρίες κάθε αιματηρής σφαγής

ξεχυνόμαστε στ’ αμπέλια σου

και χύνουμε του σταφυλιού το αίμα

και τρώμε κατσάδες

ότι δεν είναι χρόνος για τρύγο τώρα

να ’ξερες τι όνειρα έχουμε κάνει εμείς για σένα

Τεχεράνη.