Łukasz Frynia
polaco
Kis filozofikus
Túlpakolt reggelizőasztal; makulátlan szalvéták,
narancslé, müzli, tojás, sonka, sajtok, zabpehely (satöbb.).
A péksüteményeskosárnak nem is jut már rajta hely –
miután körbejárt, a háziak háta mögött állapodik meg,
a pulton. De egyébként se jutsz a többi
finomságnak vagy a feléhez hozzá, hisz nem nyúlkálhatsz
értük át reggelizőtársaid hóna alatt, és unos--untalan
kéregetni s köszöngetni, ettől, ha a gyomorsav forrása
nem dugul is el, de bízvást elmegy az ehetnék.
Álságos nyájasság: csak vegyél még, tankolj csak föl,
valahogy éhen ne maradj! Használd ki, hogy; élvezd, elvégre
a szabadság, hogy lazíts vagy még pontosabban:
hogy átmenj lazába, arra való.
Mondjuk, azért egy kicsit sietni tanácsos lenne éppen, tudod,
ahová készülünk, később olyan sokan
vannak; nem ritka az ingerlékeny lökdösődés, felfortyanás,
a csípős izzadságszag, ilyenek. Sőt már ilyenkor is – hiába,
a szezon! – elég sokan szoktak lenni, de legalább a pénztárnál még
nem félkilométeres a sor. Ha minden jól megy.
– Érzed, egyre határozottabban úgy érzed, otthon volna jobb.
A baj csak az, hogy azt mondták (nem hagyva kételynek semmi kiskaput),
hogy itt vagy otthon.
Extraído de: Bejáró művész
Budapest: Orpheusz, 2007
Produção de áudio: Petőfi Irodalmi Múzeum, 2016
Rozprawka filozoficzna
Stół zastawiony po brzegi, nieskazitelne serwetki,
sok pomarańczowy, musli, jajka, szynka, sery, owsianka (itd.).
Nie ma już miejsca na koszyk z pieczywem -
kiedy okrąży stół, domownicy kładą go za sobą
na blacie. Swoją drogą i tak nie dosięgniesz
połowy smakołyków, nie będziesz sięgał
pod pachami stołowników i do znudzenia
prosił i dziękował – może i nie wyschnie od tego ostatnie źródło
kwasów żołądkowych, ale na pewno odejdzie apetyt.
Udawana uprzejmość: dołóż sobie, doleję ci,
żebyś nie był głodny! Korzystaj z okazji; ciesz się, w końcu
urlop jest po to, żebyś wyluzował albo dokładniej:
żebyś stał się wyluzowany.
Powinniśmy się jednak trochę pospieszyć, wiesz,
tam gdzie idziemy wkrótce będzie
tłum, nierzadkie są nerwowe przepychanki, pokrzykiwania,
kwaśny zapach potu i takie tam. Nawet już teraz - co zrobić,
sezon turystyczny! - jest tam sporo ludzi, ale jeszcze
nie ma kilometrowej kolejki do kasy. Jak dobrze pójdzie.
- Czujesz, z każdą chwilą czujesz coraz wyraźniej, że wolałbyś być w domu.
Problem w tym, że wszyscy mówią (nie zostawiając cienia miejsca na wątpliwości),
że to tutaj jesteś w domu.