Martina Kurtyová
eslovaco
Actaeon 2
(für Mauritius Wenner)
so wird die akte Actaeons geschlossen. an einem fluß.
ein schlechtgetarnter und ertappter voyeur, der haar
und haut der badenden genau betrachtet hat. ihr pfiff:
schon springen Actaeon die eigenen hunde an, die haben
ihn sofort an hals und gurgel. es geht dann alles superschnell:
die linse eingespritzt, nicht nur mit speichel. hundegeifer
hat im nu dem seinen körper überzogen. gebisse, risse
gehen durch den Actaeon; die beinah stumme männer-
gurgel. so ohne körper, ohne strom; dabei beguckt: der
löst, als hirschenschrei, sich auf: die blicktransfusionen,
die nichts nützen können; kann, mit neuen, lauten augen,
Actaeon sehen die augen der frau? schweigsame augen.
ohne lust. es mag die meute ihren Actaeon! wie sie sein
hirschfleisch lieben, seine augenkamera! und hören nicht
auf ihre namen so wird die akte Actaeon geschlossen.
Extraído de: Fernhandel
Köln: DuMont Literatur und Kunst Verlag, 1999
ISBN: 3-7701-4952-1
Produção de áudio: 1999 DeutschlandRadio
Aktaión 2
(venované Mauritiovi Wennerovi)
takto sa uzatvára akt Aktaión. na rieke.
zle zamaskovaný a prichytený voyeur, čo dôkladne
pozoroval vlasy i pokožku kúpajúcej. jej šmrnc:
už skáču na Aktaióna vlastní psi, už ho majú
za hrdlo a za krk. potom všetko ide super-rýchlo:
šošovka nastriekaná, nielen slinou. Psie sliny
okamžite pojali jeho telo. chrupy, trhliny
tiahnu sa cez Aktaióna; takmer nemé mužské
hrdlo. tak bez tela, bez prúdu; pritom okukované:
rozplynie sa ako ryk jeleňa: transfúzie pohľadov,
čo nič nezmôžu; či vidí novými, hlasnými očami,
Aktaión oči ženy? mĺkve oči.
bez slasti. ľúbi svorka svojho Aktaióna! ako
miluje jeho jeleninu, jeho očnú kameru! a už nepočúva
na mená a tak sa uzatvára akt Aktaión.