Przegapiłem swój moment

A jak go nie przegapić, czytając w internecie
jutrzejszą prasę, słysząc piosenki białych karłów
rocka, którzy udają supernowe. Widząc,

jak tsunami sprzed lat nadal pochłania te same
wioski, a wieże World Trade Center co noc
w pośpiechu odbudowuje się po to, by mogły leniwie

runąć za dnia. No, powiedz, jak nie przegapić swojego
momentu w świecie, w którym jedna gazeta
ukazuje się w czterech wersjach: zachowawczej,

postępowej, umiarkowanej i bez tekstu. W czasach,
gdy niewykorzystane minuty przechodzą na następny
miesiąc. Przegapiłem swój moment. Kiedy, gdzie?

A może to on przegapił mnie? Zniknął
za horyzontem, roztył się nieskończenie.

I czeka.

© Tadeusz Dąbrowski
Produção de áudio: Literaturwerkstatt Berlin 2009

Propásl jsem svůj okamžik

A jak ho nepropást, když si na internetu čteš
zítřejší noviny, posloucháš písničku bílých trpaslíků
rocku, kteří se vydávají za supernovu. Když vidíš,

jak dávno ztichlá tsunami pohlcuje tytéž
vesnice a věže World Trade Center se každou noc
spěšně znovu staví proto, aby se mohly ve dne

opět zřítit. No, řekni, jak nepropást svůj
okamžik ve světě, v němž jedny noviny
vycházejí ve čtyřech verzích: konzervativní,

pokrokové, umírněné a bez textu. V době,
kdy nevyužité minuty přecházejí do dalšího
měsíce. Propásl jsem svůj okamžik. Kdy? Kde?

A možná on propásl mě? Zmizel
za obzorem, nepředstavitelně zbytněl.

A čeká.

přeložil Jiří Červenka
Černý čtverec, Větrné mlýny 2015