Дни ангелов

Ангелы – это очень медленные пацаны,
которые курят в кулаки какие-то
шоколадные сигареты.
Они переливают из пустого в порожнее
Там, на небесах.
Облака пахнут ванилью,
Всё так чисто, безопасно, ухоженно,
Как завтрак в самолете,
Стоящем в аэропорту
На вечной стоянке.
Иногда они смотрят старые боевики
И думают, что и они могли бы...
Потом идут куда-то вместе
Немного понуро.
Приходят – а это сад,
Идут под яблони, подбирают
Плоды с древа познания добра
И зла. Кусают. Жуют. Для них
Они безвредны, как и всё остальное.
Проходит день, наступают следующий.
И они снова смотрят боевики по телику
Величиной с небо.

© Sergej Timofejev / Сергей Тимофеев
Produção de áudio: Haus für Poesie, 2019

ანგელოზთა დღეები

ანგელოზები ძალიან ზანტი ბიჭუნები არიან,
რომლებიც მუჭში ეწევიან
შოკოლადის სიგარეტებს და წყალს ნაყავენ
იქ, ზემოთ.
ღრუბლებს ვანილის სურნელი ასდით,
ყველაფერი ისე სუფთა, უსაფრთხო და მოვლილია,
როგორც საუზმე – აეროპორტის მუდმივ სადგომზე
მდგარ თვითმფრინავში.
ისინი ზოგჯერ უყურებენ ძველ ბოევიკებს
და ჰგონიათ, რომ მათაც შეუძლიათ...
მერე ერთად მიდიან სადღაც
ცოტა ბორძიკით.     
მოდიან და – ესაა ბაღი,
დააბიჯებენ ვაშლის ხის ქვეშ,
სიკეთისა და ბოროტების ნაყოფს
კრეფენ, კბეჩენ, მერე ღეჭავენ.
ეს მათთვის ისევე უვნებელია,
როგორც ირგვლივ სხვა ყველაფერი.
გადის მორიგი დღე, დგება შემდეგი.
ისინი კი კვლავ ბოევიკებს უყურებენ
ცასავით დიდ ტელევიზორში.

თარგმანი რუსულიდან ნენე გიორგაძე.
სერგეი ტიმოფეევი. მოკლე და მტკიცე პაუზები — თბილისი: ნოდარ დუმბაძის გამომცემლობა და ლიტერატურული სააგენტო, 2019.