Hugo Claus

holandês

Mateja Seliškar

esloveno

WEST-VLAANDEREN

Dun lied donkere draad
land als een laken
dat zinkt.

Lenteland van hoeven en melk
en kinderen van wilgehout.

Koorts en zomerland wanneer de zon
haar jongen in het koren maakt.

Blonde omheining
met de doofstomme boeren bij de dode haarden
die bidden 'Dat God ons vergeve voor
wat hij ons heeft aangedaan'.

Met de vissers die op hun boten branden
met de gevlekte dieren de schuimbekkende vrouwen
die zinken.

Land, gij breekt mij aan. Mijn ogen zijn scherven.
Ik in Ithaka met gaten in mijn vel,
ik leen uw lucht in mijn woorden.
Uw struiken uw linden schuilen in mijn taal.

Mijn letters zijn: West-Vlaanderen duin en polder.

Ik verdrink in u,
land. gij wordt een gong in mijn schedel en soms
later in de havens
een kinkhoorn: mei en kever. duistere lichte
aarde.

© De Bezige Bij & Hugo Claus
Extraído de: Gedichten 1948-1993
Amsterdam: De Bezige Bij, 1994
Produção de áudio: Het Beschrijf, 2004

Zahodna Flandrija

Suh spev senčna nit
Dežela kot rjuha
Ki se pogreza.

Pomladna dežela farm in mleka
In otrok iz vrbovine.

Vročice in poletja dežela ko sonce
V koruzi koti svoje mladiče.

Svetel plot
Z gluhonemimi kmeti ob ugaslih ognjiščih
Ki molijo 'Bog nam odpusti,
Kar nam je storil.'

Z ribiči ki se žgejo na svojih barkah
S pegastimi živalmi penastimi ženami
Ki se pogrezajo.

Dežela drobiš me Črepinje so moje oči.
Jaz v Itaki z luknjami v koži
Si v svojih besedah sposojam tvoje nebo
V mojem jeziku se skrivajo tvoji grmi tvoje lipe

Moje črke so: Zahodna Flandrija polder in sipine.

Utapljam se v tebi
Dežela gong v moji lobanji postajaš in
Pozneje v luki kdaj
Školjka: maj in hrošč Temna svetla
Zemlja.

Prevedla Mateja Seliškar Kenda
From: Ruimte. Antologija sodobne poezije iz Flandrije.
Društvo slovenskih pisateljev, 2009.