Erik Lindner

Bis sich ein Flügel der Mühle dreht
Ivens wartet auf einem Stuhl auf den Wind

bis die Spitze einer Düne abbröckelt
auf den Wind auf einem Stuhl wartet Ivens

bis der Zug in einer Rauchfahne verschwindet
Ivens auf einem Stuhl wartet auf den Wind

bis der Staub seine Augen tränen lässt
wartet auf einem Stuhl auf den Wind Ivens

bis der Schweiß auf seinem Kinn trocknet
auf einem Stuhl wartet Ivens auf den Wind

bis die Bärte der Kamele flattern
bis Sandkörner wie Flöhe die Flucht ergreifen

bis sich ein Drachenschwanz im Seil verfängt
bis sein Spazierstock wie ein Golfschläger ausholt

bis der Sand brodelt wie Gischt in der Brandung
bis der Deckel seines Koffers aufgeht

auf einem Stuhl auf dem Berggipfel weist Ivens:
dort schläft der Wind in einer Mulde in der Wüste.

Till a sail of the windmill comes loose
Ivens waits on a chair for the wind

till the tip of a dune hollow crumbles
for the wind on a chair waits Ivens

till the train dissolves in a plume of smoke
Ivens on a chair waits for the wind

till the dust makes his eyes water
on a chair Ivens waits for the wind

till the sweat on his chin dries up
on a chair for the wind waits Ivens

till the beards of camels wave
till grains like fleas take flight

till a streamer gets caught in a kite line
till his stick falls down like a golf club

till the sand bubbles like foam in the surf
till the lid of his suitcase opens

on a chair on the hilltop Ivens points
there the wind sleeps in a desert cave.

Finché la pala del mulino non si svita
Ivens aspetta seduto su una sedia il vento

finché la punta del catino di una duna non si sbriciola
seduto su una sedia Ivens aspetta il vento

finché il treno non si dissolve in una striscia di fumo
Ivens seduto su una sedia aspetta il vento

finché la polvere non fa lacrimare i suoi occhi
aspetta Ivens seduto su una sedia il vento

finché il sudore non si asciuga sul suo mento
seduto su una sedia aspetta Ivens il vento

finché le barbe dei cammelli non svolazzano
finché i granelli come pulci fuggono

finché la coda non s’incastra nel filo dell’aquilone
finché il suo bastone come una mazza da golf si capovolge

finché la sabbia non ribolle come schiuma nella risacca
finché il coperchio della sua valigia si apre

seduto su una sedia sulla cima Ivens indica col dito
laggiù dorme il vento in una tana nel deserto.

Avant qu’une aile du moulin se décroche
Ivens sur une chaise attend le vent

avant que le bord d’une cuvette s’effrite
le vent sur une chaise Ivens attend

avant que le train dans la fumée ne disparaisse
Ivens attend sur une chaise le vent

avant que la poussière ne le fasse pleurer
attend le vent Ivens sur une chaise

avant que la sueur sur son menton ne sèche
sur une chaise Ivens attend le vent

avant que la barbe des chameaux s’envole
avant que les grains comme des puces s’éparpillent

avant que la guirlande et le cerf-volant s’emmêlent
avant que sa canne bascule en un club de golf

avant que le sable bouillonne comme l’écume du ressac
avant que le couvercle de sa valise se soulève

sur une chaise sur le sommet de la montagne Ivens indique
où dort le vent dans son repaire du désert.

Până când o aripă a morii de vânt se va desface
Ivens aşteaptă vântul pe un scaun

până când vârful unei dune se va spulbera
în vânt, pe scaun îl aşteaptă Ivens

până cand trenul va dispărea într-o pală de fum
Ivens aşteaptă vântul pe un scaun

până când praful îi va umezi ochii
pe un scaun Ivens aşteaptă vântul

până când sudoarea de pe bărbie i se va usca
pe un scaun aşteaptă Ivens vântul

până când vor flutura bărbile cămilelor
până când boabele îşi vor lua zborul ca puricii

până când o panglică se va prinde de un zmeu
până când bastonul îi va cădea ca o crosă de golf

până când nisipul va gâlgâi ca spuma pe val
până când capacul valizei sale se va deschide

pe un scaun în vârful dealului Ivens va face semn
acolo vântul doarme într-o grotă pustie

Até a asa do moinho se soltar
Ivens espera numa cadeira pelo vento

até o cume de uma duna se esmigalhar
pelo vento numa cadeira espera Ivens

até o comboio se dissipar numa pluma de fumo
Ivens numa cadeira espera pelo vento

até o pó lhe fazer lacrimejar os olhos
spera numa cadeira pelo vento Ivens

até o suor na queixa lhe secar
numa cadeira Ivens espera pelo vento

até as barbas de camelos ondearem
até grãos se porem em fuga como piolhos

até uma grinalda se prender num fio de papagaio
até a sua bengala cair para o lado como um clube de golfe

até a areia borbulhar como espuma na rebentação
até a tampa da sua mala se abrir

numa cadeira no cume do monte aponta Ivens
ali dorme o vento numa cova no deserto.

കൊറ്റൊടി യശ്തത്തിന്കെ േിെ ു ൾ
ഇള ുന്ധതു വകര ഇവൊൻസ് ഒരു ന്സരയിൽ ൊറ്റികന ൊത്തിരിക്കും

പൊള്ളയൊയ മണല്ക്ക്കൂനയുകട മു ുളറ്റം കപൊടിഞ്ഞു തീരുന്ധതു വകര ഇവൊൻസ് തൻകെ ന്സരയിൽ ൊറ്റികന ൊത്തിരിക്കും

തീവണ്ടി അതിന്കെ പു പടെത്തിൽ മെയുന്ധതു വകര ഇവൊൻസ് അയൊളുകട ന്സരയിൽ ൊറ്റിന്കെ വരവു ൊത്തിരിക്കും
കപൊടി പടെം അയൊളുകട ണ്ണിൽ കവള്ളം നിെക്കും വകര ഒരു ന്സരയിൽ ഇരിക്കും ഇവൊൻസ് ൊറ്റികന ൊത്ത്

തന്കെ തൊടിയിെൂെിയ വിയർപ്പൊെും വകര ഇവൊൻസ് ഒരു ന്സരയിൽ
ൊറ്റികന ശ്പതീക്ഷിച്ചിരിക്കും

ഒട്ട ത്തിന്കെ തൊടിന്രൊമങ്ങൾ ഇള ും വകര
ധൊനയമണി ൾ ന്പൊകെ ഈച്ച ൾ പെന്ധുയരും വകര
ക ൊടിക്കൂെ ഒരു പട്ടച്ച രടിൽ ുടുങ്ങും വകര

അയൊളുകട ഊന്ധുവടി ഒരു ന് ൊൾഫ് ക്ലബ് ന്പൊകെ തൊകെ വീെും വകര
മണൽ തിരപ്പതയിൽ ുമിള ളൊയി നുരഞ്ഞുയരും വകര
അയൊളുകട തു ൽകപ്പട്ടി യുകട മൂടി ൊറ്റ് തുെക്കുന്ധതു വകര

ുന്ധിൻ മു ളിൽ ഒരു ന്സരയിെിരുന്ധു ഇവൊൻസ് വിരൽ േൂണ്ടും
മരുക്കൊറ്റ് ആ ുഹയിെൊണ് ഉെങ്ങുന്ധത് എന്ധ് .

Hasta que del molino se suelta un aspa
Ivens espera sentado en una silla el viento

hasta que se disgrega la punta del valle de la duna
el viento sentado en una silla espera Ivens

hasta que el tren se disuelve en un penacho de humo
Ivens sentado en una silla espera el viento

hasta que el polvo hace lagrimear sus ojos
espera sentado en una silla el viento Ivens

hasta que se seca el sudor del mentón
sentado en una silla espera Ivens el viento

hasta que se agitan las barbas de los camellos
hasta que los granos como pulgas emprenden el vuelo

hasta que una honda se enreda en la cuerda de una cometa
hasta que su bastón se tumba como un palo de golf

hasta que la arena bulle como espuma en la rompiente
hasta que se abre la tapa de su maleta

sentado en una silla en la cumbre señala Ivens
allí duerme el viento en una cueva en el desierto.

.

  Inspirado en el documental de Joris Ivens Une histoire de vent (1988)