Dimitra Christodoulou (Δημητρα Χριστοδουλου)
ΣΤΕΨΗ
ΣΤΕΨΗ
Στην Ειρήνη Φ.
Σε ποιο λόφο θ’ ακουμπήσει
η αρχοντική μου κεφαλή
να βλέπει τους δρόμους των μυρμηγκιών
και τους κρωγμούς των πελεκάνων.
Το καλοκαίρι που ο βυθός μελαγχολεί
μέσα στους όγκους της άπραγης άμμου
και το κάμα ξεγυμνώνει τα βουνά
πού θα κρυφτεί η αρχοντική κεφαλή μου.
Καθώς λιοντάρι στο σκοτάδι της μονιάς του
μόνο του αστράφτει απ’ τον συλλογισμό του
όμοια κοιμάται η κεφαλή μου
ύπνο ομιλητικό με τ’ άστρα.
Ας ανάβουν τη φωτιά στις καλύβες.
Ας κάνουν τόπο στο ζεστό των στρώμα.
Δεν έχει σκέπη, δεν έχει κατάκλιση
η αρχοντική μου κεφαλή.
Καλά το ξέρει το φεγγάρι
που περνά και ξαναπερνά το χειμώνα.