Stavros Zafiriou (Σταύρος Ζαφειρίου)
Περισσότεροι μύθοι
Περισσότεροι μύθοι
Ποιός λόγος καθησύχασε τὴ βία τ’ οὐρανοῦ,
τὴ μονοπόδαρη ἀστραπή, τὴν ἀστραπὴ
τὴν πιὸ μικρὴ ἀπὸ τὶς ἄλλες
καὶ τὴν πανέμορφη, τὴν πράσινη ἀστραπή;
Καὶ ποιός τὸ αἰώνιο σύθαμπο
καθάρισε, γιὰ νὰ φανεῖ ἡ πατρίδα
τῆς φωτιᾶς καὶ πιὸ ψηλὰ τὸ κράτος
τῆς ὁμίχλης; Γιὰ νὰ φυσήξει σὰν πνοὴ
ὁ πρῶτος ἄνεμος, νὰ βγεῖ στὴ θάλασσα
τοῦ φεγγαριοῦ τὸ πλοῖο;
Ποιά πόρνη ἐξημέρωσε τὸν γιὸ τῶν κοπαδιῶν,
ἐκεῖνον ποὺ δὲν μοιάζει μὲ κανέναν,
μαθαίνοντάς του κάθε τέχνη τῆς γυναίκας;
Χαρίζοντάς του ἁπλόχερα ἐπιθυμίες τῶν θεῶν,
μὰ πιὸ ἁπλόχερα τὴ μοίρα τῶν ἀνθρώπων.
Φορέματα δὲν πέφτουνε στοὺς ὤμους της
οὔτε λινὰ ἐσώρουχα τὸ στῆθος της σκεπάζουν,
καμιὰ κορδέλα δὲν τῆς δένει τὰ μαλλιά⋅
μόνο ἡ ἀνάσα της σὰν ράντισμα βροχῆς
τὸν κόσμο μαλακώνει.
Ποιός βασιλιὰς ἄφοβα εἶδε τὴν αὐγὴ
ν’ ἀνασκιρτᾶ σὰν φῶς ἔξω ἀπ’ τὸν ἥλιο;
Ἀπ’ τὴ στιγμὴ ποὺ τοῦ ἔδεσε γερὰ τὸν ἀφαλὸ
ἡ ἴδια μαμὴ ποὺ ἀφαλόκοψε τὴν κτίση,
χτυποῦσε, λένε, τὶς καμπάνες γιὰ τὸ κέφι του.
Κανεὶς δὲν ἤτανε νὰ τοῦ ἀντισταθεῖ,
καὶ ἡ περηφάνια του, ἕνα μπόι πιὸ ψηλή,
περνοῦσε πάνω ἀπὸ τὸ γέλιο καὶ τὴ λύπη.
Ἄγριος ταῦρος δυνατός, λένε, ὁ πόθος του
νύφη παρθένα δὲν παρέδωσε σὲ γάμο.
Σφίγγα, λιοντάρι, χερουβείμ, γυπαετός,
(σκυφτὸ τὸ πνεῦμα πάνω ἀπ’ τὸ κεφάλι μου)
ἕνα κομμάτι γῆς ποὺ τοὺς θεοὺς
τάχα μὲ τοὺς ἀνθρώπους ἀδερφώνει.
(Ἡ μούρη του χωμένη στὰ χαρτιά μου.)
— Πάλι τὰ ἴδια φίλε μου; Πάλι στοὺς μύθους
ψάχνετε νὰ βρεῖτε πῶς ἔγινε ἡ κόμη ἀστερισμός;
Ἀφῆστε πιὰ τὰ ἐν ἀρχῇ καὶ τὶς κοσμογονίες,
ἀνοῖξτε καὶ καμιὰ ἐφημερίδα νὰ δεῖτε
Λόγος τί θὰ πεῖ, ποιά εἶναι ἡ πόρνη,
ποιός ὁ βασιλιάς, ποιά ἡ κυρία τῶν μαχῶν,
τὸ ἄστρο τῶν θρήνων⋅
στὰ γεγονότα ἀγαπητέ, στὰ γεγονότα.
Τὰ γεγονότα, προπαντός. Τὰ γεγονότα.
Οἱ κάτοικοι τοῦ ὁρίζοντα θε-
ρίζουν βρώμη δίπλα ἀπ’ τὶς
ψυχές⋅ μικρογραφώντας τὰ
βουνὰ φέρνουνε πιὸ κοντὰ
τὶς κορυφὲς μὲ τὴν καρδιά
τους. Ὅμως τὸν μήνα
τῶν σκιῶν, καθὼς στομώ-
νουν ἕνα ἕνα τὰ δρεπάνια,
σκουπίζουν τὸν ἱδρώτα ἀπ’
τὶς παλάμες τους, ντύνο-
νται ροῦχα καθαρὰ κι ἐκεῖ,
στὸν δρόμο τοῦ ἅρματος,
προτοῦ οἱ τροχοὶ τὴ σκόνη
ξεσηκώσουν, χύνουν κρασί,
κόβουν στὴ μέση τὸ ψωμὶ
καὶ τὸ ἀφήνουν. Μισὸ γιὰ
πρωτοσέλιδο, μισὸ γιὰ ἐπι-
φυλλίδα.
Τἀ γεγονότα, προπαντός. Τἀ γεγονότα.