Charlotte Van den Broeck
Acht, ∞ - V. [Europa, een inwisselbaar landschap]
Acht, ∞ - V. [Europa, een inwisselbaar landschap]
V.
Europa, een inwisselbaar landschap achter het autoraam, ondergeschikt
aan welk nummer er op de radio draait, aan wat er door ons heen glijdt
bij het staren naar de snelweg, in cadans de kerken, de Tsjechen en de verte
het herhaalt zich, zoals wij ons jaar na jaar nu, onbedoeld, maar halsstarrig
herhalen
Wenen wordt onze woonkamer, de Donau een geknelde zenuw, zelfs het vrijen
langdradig in de droge hitte, ik slik muggen in, altijd en later
twee tijdstippen die bij de keel grijpen, nu ze vanzelfsprekend en aangebroken
zijn
wij meer dan ooit de gietvorm van ons geluk en niet het geluk zelf, dat glijdt
voorbij
de plaatsnaamborden, voorbij de tinteling en de twijfel, daarna
op de autostopplaats de milde stilstand van elkaars glimlach
waarachter een schreeuw smeekt dat we het steeds van elkaar zullen weten
het heimelijk verbond, wat ons opzweept en de strop