Morten Søndergaard

25.9.
Klar? Jedes Wort ist ein anderes Wort.
Jede Sprache eine andere Sprache. Ab jetzt heißt Gesicht ”Schnee”.
Man ist Freund seiner Zehen. Ein Satz, der ganz einfach zu fühlen
ist. Ein Füllen?
Meine weißen Pferde. Als Kind spielte ich Mundharmonika
und ritt oft in Sonnenuntergänge.
Ich ritt. Entschuldigung: Ich hieß Lucky Luke. Die Bleichgesichter der Wörter
drehen sich zwischen Birkenstämmen um.
Gesicht sollte Gesicht heißen.
Schritt für Schritt.
So und so viele Schritte. Schusters Rappen.

25/9
Ready?  Each word is another word.
Each tongue another tongue.  From now on face is ’snow’.
One is friends with one’s toes.  A sentence to get hold of.
Hold up.  Giddy-up.
My white horses.  As a child I played the mouth organ
and regularly rode off into the sunset.
I set.  Sorry: I said, I’m Lucky Luke.  The palefaces of words
turn among the birch trunks.
Face ought to be face.
Step by step.
So and so many steps.  Shanks’s pony.

25/9
Paraat? Ieder woord is een ander woord.
Iedere taal een andere taal. Van nu af aan heet gezicht ¨sneeuw¨.
Je bent bevriend met je tenen. Een zin die voelbaar
is. Een veulen?
Mijn witte paarden. Als kind speelde ik mondharmonica
en reed vaak de zonsondergang tegemoet.
Ik reed. Sorry: Ik heet Lucky Luke. De bleekgezichten van de woorden
draaien zich om tussen de berkenstammen.
Gezicht moet gezicht heten.
Stap voor stap.
Zoveel stappen. De benenwagen.

25/9
Prêt ? Chaque mot est un autre mot.
Chaque langue une autre langue. A partir de maintenant, visage s'appelle "neige".
On est l'ami de ses orteils. Une phrase qui vaut son poulain. Un poulain ?
Mon cheval blanc. Enfant, je jouais de l'harmonica
et j'entrais souvent à cheval dans les couchers de soleil.
Je cavalais. Pardon : j'étais Lucky Luke. Les visages pâles des mots se retournent entre les troncs des bouleaux.
Visage devrait s'appeler visage.
Pas à pas.
Tant et tant de pas. Les chevaux des apôtres.

Klar? Varje ord är ett annat ord.
Varje språk är ett annat språk. Från och med nu heter ansikte ”snö”.
Man är kompis med sina tår. En mening som man kan ta på
och följa med handen. Ett föl?
Mina vita hästar. Som barn spelade jag munspel
och red ofta in i solnedgångar.
Jag red. Ursäkta: Jag hette Lucky Luke. Ordens blekansikten
vänder sig om mellan björkstammar.
Ansikte borde heta ansikte.
Steg för steg.
Så och så många steg. Apostlahästarna.