Alireza Abbasi (علیرضا عباسی)
[غبار]
[غبار]
غبار
روی میز، روی لیوان
بر پیشانی
ترس در حال عبور است
ذره ها، معلق روی اشیاء
پراکنده در نور/ تاریکی
زمان زیر پای خودش
خودش را می جود
و نشانه ها از دست می روند
نشانه های غوطه ور تنهایی را گسترش داده اند
که بیاید در رفت و آمدهای مکرر رفت و آمد کند
در خواب های مکرر بخوابد
هرجای کوچه / خیابان
همه جای شهر
روح سرگردان ِ اشیا به صورت مان می خورند
روی شیار دیگری بر پیشانی
بعد از خودمان می پرسیم علایق مان را کجا از دست داده ایم
و به سرعت از جستجو دست بر می داریم
برای فهمیدن چیزی غوطه ور درآینه
زمان زیادی را از دست داده ایم
فرصت های متلاشی
ته نشین، ته مسکن ها
پراکنده در نور /تاریکی
فرصت های کوتاه، از دست رفته، زمان را اشغال کرده اند
و کسی به آب که کم عمق تر شده فکر نمی کند
به چیزی شناورکه مثل جسدی پف کرده آمده روی آب
روی کلمات
روی تصاویر را گرفته
ماشین ها به سرعت
آدم ها
چیزی از میان شاخه ها
ترس در حال عبور است
باد برای بردن نشانه ها می آید
ما تصور می کنیم صدای پای اسبی را شنیده ایم
که دشت را به ما برمی گرداند
