Johannes Brahms

Zij heeft zijn bloemen naar haar hand gezet:
haar stem klinkt helder in dit instrument,
haar ogen en haar haren zijn bekend
in elke klank, tot scherp profiel gewet;
hij heeft dat alles op muziek gezet
en, ondanks vriendschap die zij hem toekent
vermeerderd met het eigen complement,
de vorming van perikelen belet;
woord en weerwoord kunnen in muziek
voor eeuwig blijven klinken zonder schade,
onder sterk vernis wordt kleurrijk woeden
langzaam tot pijnloos, verstild klassiek
waarin de passie, mag men wel vermoeden,
zich gepast ontdoet van Clara Wieck.

© Bert Bakker
Extrait de: Cameo
Amsterdam: Bert Bakker, 1993
Production audio: Flemish Literature Fund, Antwerp, 2012.

Johannes Brahms

She has bent his flowers to her will:
her voice sounds clearly in this instrument,
her eyes and hair are both apparent
in each sound, honed to a sharp profile;
he has adapted these with music skills
and, while her play to amity testament
increased by his own complement,
prevented the creation of perils;
tort and retort can in music
keep resounding without harm,
below thick varnish richly varied rage
in time become the painless, quiet classic
in which the passion, one might gauge,
disposes itself suitably of Clara Wieck.

Translation: Willem Groenewegen