QUÈ SE'N PENSA DELS POETES

Ben mirat, no se'n pensa
gairebé res. No es pensa:
i ara què estarà fent?
O bé: té res en perspectiva? Escriu?
Treballarà com qualsevol persona...?

No n'he tret l'aigua clara
si he parlat amb algú
sobre això. S'emboliquen
amb estereotips
o es mostren totalment
indiferents. A alguns
els fum que, quan tothom
balla els goigs de sant Prim,
ells romancegin apamant la lluna,
o que, mentre la gent
sap el pa que s'hi dóna,
els poetes demandin
l'anarquia. Profans
en matèria d'hipèrboles,
pressuposen i tot
que són uns malaurats corcs, escurabutxaques,
buidaampolles, tòtils, poca-soltes, paràsits
o proletaris-de-la-poesia.

No, de segur que no s'hi pensa gens.
Ben mirat, ni acudits
no es fan sobre poetes.

© 7 i mig
Extrait de: Mosquits
Valencia: 7 i mig, 1998
Production audio: institut ramon llull

LO QUE SE PIENSA DE LOS POETAS

Bien mirado, no se piensa
casi nada de ellos. No se piensa:
y ahora, ¿qué estará haciendo?
O bien: ¿tiene algo en perspectiva? ¿Escribe?
¿Trabajará como cualquier persona...?

No he sacado conclusiones
cuando he hablado con alguien
sobre esto. Se confunden
con estereotipos
o se muestran totalmente
indiferentes. A algunos
les fastidia que cuando todo el mundo
baila los gozos de san Primo,
ellos remoloneen midiendo la luna por palabras
o que, mientras la gente
sabe lo que hay,
los poetas pidan
la anarquía. Profanos
en materia de hipérboles,
presuponen incluso
que son unos desgraciados carcomas, estafadores,
borrachos, bobos, sinvergüenzas, parásitos
o proletarios de la poesía.

No, seguro que no se piensa nada.
Bien mirado, ni chistes
se hacen sobre poetas.

Traducción de Concha García