Sakis Kyratzis
anglais
Christmas song
Χριστούγεννα εννιά χρονώ Jingle bells, jingle bells Κάτω από το christmas tree Jingle all the way Διαβάζω τις «Τρελές, τρελές εφευρέσεις του καθηγητή Μπραίηνστορμ» Oh what fun it is to ride Στην τηλεόραση ανοιχτός ο Μπαγκς Μπάνι Jingle bells, jingle bells Από το δίπλα δωμάτιο διακριτικοί οι ήχοι των μαμά μου (41 χρονώ) μπαμπά μου (51) αδερφού μου (14) Κι εγώ Oh what fun it is to ride να μαζεύω θαλπωρή In a one-horse open sleigh αφού έξω απ’ το παράθυρο η νύχτα τότε ήρεμη, κι έπεφτε πάντα χιόνι
ακόμη κι αν δεν έπεφτε1
1 ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΤΟΥ ΑΝΩΘΕΝ ΤΡΑΓΟΥΔΙΟΥ ΞΕΧΑΣΜΕΝΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ: Τριάντα τέσσερα χρονώ, Χριστούγεννα, κάτω από το Christmas tree, Jingle bells, jingle bells, «Μαμά, τον τελευταίο καιρό σαν πολύ να λαχανιάζεις όταν ανεβαίνεις τις σκάλες...», «Όχι», λέει, «τίποτα δεν έχω», «Εντάξει», λέω, «δε λέω πως έχεις, μόνο που, να, η μητέρα μιας φίλης μου, ξέρεις, της Εύης, ανέβαινε πέρσι τα σκαλιά με ψώνια και λαχάνιαζε πολύ, κι ο άντρας της την έσυρε με τα χίλια ζόρια στο γιατρό –όπως κι εσύ καθόλου δεν ήθελε να πάει– κι εκείνος τής είπε έχει φρακάρει η βαλβίδα, Jingle bells, θα πρέπει την άνοιξη να κάνετε εγχείριση, όμως ενδιαμέσως παρακαλώ να μη στεναχωριέστε για τίποτα, επικίνδυνο να στεναχωρεθείτε για κάτι, πάλι καλά που ήρθατε, jingle all the way, θα πηγαίνατε αδιάβαστη, θα σας έβρισκε ανακοπή στα καλά του καθουμένου. Kατάλαβες μαμά; Λέω γι’ αυτό μήπως να πηγαίναμε κι εμείς στον γιατρό, μήπως φράκαρε και θέλει ανανέωση, ελπίζω να μη σε στεναχώρεσα». «Εξήντα έξι πια», μου απαντά, «τι σημασία έχει; Θα μου επιτρέψεις να μην αποδεχτώ την πρότασή σου; Αγόρι μου, δε με πειράζει αδιάβαστη, βαρέθηκα να ’μαι συνέχεια διαβασμένη΄ μη στεναχωριέσαι εσύ, εμένα αυτό με νοιάζει, μα έλα, jingle bells, έλα στο παράθυρο, κοίτα τι ωραία που είναι έξω – πέφτει δεν πέφτει χιόνι, κοίτα τι silent night, τι έξοχα ήρεμη,κοίτα τι ήρεμη που είναι η νύχτα»
CHRISTMAS SONG
Christmas nine years old Jingle bells, jingle bells Under the christmas tree Jingle al the way I’m reading “Professor Brainstorm’s mad inventions” Oh what fun it is to ride Bugs Bunny on TV Jingle bells, jingle bells From the room next door discernible sounds of my mother (41 years old) my father (51) my brother (14) And me Oh what fun it is to ride gathering warmth In a one-horse open sleigh since outside the window the night was quiet then, and snow was always falling
even when it wasn’t[1]
[1] TRANSLATION OF THIS FORGOTTEN LANGUAGE: Thirty four years old, Christmas, under the christmas tree, Jingle bells, jingle bells, “Mum, I’ve noticed recently that you’re out of breath when you climb the stairs…”, ”No”, she says, “I’m fine”, “Ok”, I say, “I’m not saying you’re not fine, it’s just that, well, the mother of a friend, you know, Evi, she was climbing the stairs with the shopping last year and she was out of breath, and her husband dragged her willy nilly to the doctor – just like you, she didn’t want to go at all – and he told her you have a blocked valve, Jingle bells, you should be operated in spring, but in the meantime please do not let anything worry you, it is dangerous to let things worry you, it’s a good thing you came, jingle all the way, you could have died unexpectedly, your heart could have failed you just like that. Do you understand, mum? That’s why I’m saying that maybe we should go to the doctor, just in case it’s blocked and it needs replacing, I hope I didn’t upset you”. “I’m sixty six”, she answers, “what difference does it make? Will you allow me not to accept your offer? My sweet boy, I don’t mind dying unexpected, I’m tired of always expecting; don’t you worry, that’s all I care for, but come, jingle bells, come to the window, look how lovely it is outside – with or without snow, look what a silent night, how wonderfully quiet,
how quiet is the night”