7 Tage in der Cuba Bar

Es ist immer drei Uhr morgens hier.
Eine Woche unter lauter Getriebenen,
suche ich nach Konfrontation.

Rede mit jenen Menschen über jenes.
Merke mir jede Unterhaltung,
um sie Wort
für Wort wieder zu vergessen.

Eine dauernde Party ist bestimmt keine Revolution.

In der Cuba Bar ist es immer drei Uhr morgens.
Umgeben von authentischer Dekoration
bist du der Anfang vom Ende.

Du lachst als Che-Guevara-Porträt von der Wand.
Dein Sieg ist gewiss. Kein Sieg.
Auch hier drehen sich Köpfe nach immer noch
besseren Möglichkeiten um.

Schließlich werden Nächte nicht zu Tagen,
sie bleiben Nächte.
Was immer ich auch suche, ich treffe überall
bloß auf mich selbst, ernüchternd.

Wo ich eigentlich hingehöre,
weiß nur die dauerbesoffene Kakerlake,
die dort im Spalt hinter den Schnäpsen haust,
bis der Pächter sie am Sonntagabend kunstlos totschlägt.

© Wallstein Verlag, Göttingen, 2014
Extrait de: Wir fürchten das Ende der Musik
Göttingen: Wallstein Verlag, 2014
Production audio: Literaturwerkstatt Berlin, 2015

7 dní v Cuba bare

Sú tu vždy tri hodiny v noci.
Po týždni medzi hnanými
hľadám konfrontáciu.

Rozprávam s onými ľuďmi o onom.
Pamätam si každý rozhovor,
aby som ho slovo
po slove zase zabudol.

Večná párty určite nie je revolúcia.

V Cuba bare sú vždy tri hodiny v noci.
Obklopený autentickou dekoráciou
si začiatkom konca ty.

Smeješ sa ako portrét Che Guevaru zo steny.
Tvoje víťazstvo je naisto. Žiadne víťazstvo.
Aj tu sa hlavy otáčajú za ešte
lepšími možnosťami.

Nakoniec sa noci nestávajú dňami,
ostávajú nocami.
Čokoľvek hľadám, všade natrafím
len na seba, vytriezvievajúc.

Kam vlastne patrím
vie len ten večne ožratý šváb,
ktorý býva tam v škáre za pálenkami,
až kým ho nájomca v nedeľu večer prosto nezabije.

Übersetzung ins Slowakische von Zorka Ciklaminy