Bob de Nijs
néerlandais
Quatre
Profunditat de pensament:
angoixa.
Món abrandat, mortal!
Demà la casa serà coixa
de mi. I l'ànima?
Immortal?
Extremarem d'amor el joc.
Esposa
fèrtil d'enginy gosat
seré. L'amor com una rosa
sola. Per àrbitre,
llibertat.
Reconcilies mon instint,
revolta,
amb la raó que escau,
i mare sóc de cop i volta.
Infant, tu reies, i
quina pau!
Secularment dona i destí
caminen:
les Parques van filant.
Un lloc al món, el meu, i finen
retrets. Els somnis no
valen tant.
Extrait de: "Cant i paraules" in "Poemes"
Sabadell: La Mirada, 1936
Production audio: Library of Congress, Washington
Vier
De diepte van ‘t denkbeeld:
het bangt.
De aarde; dood en verbrand!
Morgen schudt het huis en mankt
‘t van mij. Overleeft
de ziel ‘t dan?
Op de spits gedreven spel.
‘k Verkoos
de vrouw, het vruchtbaar en driest
zijn. De liefde is een roos,
zomaar. Bij vrijheid
die men kiest.
‘t Opstandig instinkt is
verzoend,
door jou, met zekere rede.
Moeder ben ik daar: het doen
lachen van een kind
in zijn vrede.
Ze gaan nu: bestemming
en vrouw:
de Parken langs op en neer.
‘k heb een plaats, en geen berouw
verwijt me. ‘t Dromen
is niet meer.