Rosemarie Still
allemand
Aan het raam van Van Dyke Parks
Het is zaterdag en we zitten bij het raam
van Van Dyke Parks. Hij vroeg
daar niet om maar we zitten er toch
Wachten zou ik het niet noemen
maar wat we daar doen
is niet gewoon
We zitten bij het raam
en horen zijn getik
Het getik van Van Dyke Parks
Hij geeft niet de indruk
er heel snel mee te gaan stoppen
maar dat enerveert ons niet
het houdt ons aan de gang
Ook bij dat raam zitten Duitse herders
Zij lijken uit op iets
buiten ons bereik
Veel eerder hadden we dit
moeten ondernemen
Wat een idee ook
zo te zitten bij dat raam
Straks valt de avond
en begint zijn schouw te trekken
Wij keren dan terug van waar we kwamen
ieder apart
En in een gloed waarin elk
van onze oren
speelt een lied
dat heel sterk lijkt
op wat we eerder hoorden
Maar dat lijkt alleen maar zo want
niets op aarde klinkt
als dat getik van Van Dyke Parks
Extrait de: Unpublished
Production audio: Flemish Literature Fund, Antwerp, 2012
Vor dem Fenster von Van Dyke Parks
Es ist samstag und wir sitzen vor dem fenster
von Van Dyke Parks. Er lud uns nicht ein
aber wir sitzen da doch
Warten würde ich’s nicht nennen
doch was wir da tun
ist nicht normal
Wir sitzen vor dem fenster
und hören sein geticke
Das geticke von Van Dyke Parks
Es sieht nicht so aus
als würde er bald aufhören
aber es nervt uns nicht
es hält uns munter
Auch schäferhunde sitzen vor dem fenster
Sie scheinen spitz zu sein auf was
jenseits unserer wahrnehmung
Viel früher hätten wir das
unternehmen sollen
Was für eine idee aber auch
so vor dem fenster zu sitzen
Bald wird es abend
und beginnt sein kamin zu ziehen
Wir kehren dahin zurück von wo wir kamen
jeder für sich
Und in einer glut in der
jedes unserer ohren
ein lied spielt
das ganz stark dem ähnelt
was wir eben hörten
Doch das scheint nur so denn
nichts auf erden klingt
wie das geticke von Van Dyke Parks