Willem Groenewegen
anglais
APPELS KOPEN
kruimelig rijp verdriet spiegelt haar
in de bakken van de marktkoopman
delicaat is zij die van appels houdt
hij ziet dat hij ziet haar weerbarstig
lachend om zijn zoetzure grappen
`t liefst trekt hij een knipmes nu
en toont haar de helften ruwe pit
ze twijfelt voor wat lijkt een vruchtloos uur
krap aan haalt ze de laatste bus
als zij naar het danshuis gaat
draagt ze een mand vol rode wangen
daar aan haar zongekleurde armen
bedelen kindmannen hangend
om watervrucht mee naar dakhuis dak
maar zij komt voor het dansen
als zij komt
komt ze voor het dansen
als zij komt gaat alles dansen
mag een gospelgilletje over komen varen
uit het zuiden van tabak ver amerika
mijn slotheupen willen wiegen
zich in haar leegte wagen
tot dageraad me komt breken
en zij weer naast me slaapt
Extrait de: Dat het zo hoorde
Amsterdam: Contact, 2003
Production audio: NLPVF, 2005
BUYING APPLES
sadness ripe and crumbling mirrors her
in the market salesman’s trays
delicate is she who loves apples
he sees that he sees her stubbornly
laughing about his sweet-n-sour jokes
he’d like to draw his jack-knife now
and show her both the rough pip halves
she’s doubtful for what seems a fruitless hour
in the nick of time she catches the last bus
when she goes off to the dancehall
she bears a basket laden with red cheeks
there on her sun-coloured arms
lean the childmen begging
to take waterfruit to roofhouse roof
but she goes there to dance
when she goes there
she goes there to dance
when she’s there everything starts to dance
a little gospel squeal may sail across
from the south of tobacco faraway america
my lockhips want to sway
attempt her emptiness
until I am broken by dawn
and she is asleep beside me again