Norbert Hummelt
allemand
ΟΙ ΠΑΙΔΙΚΕΣ ΛΑΜΠΑΔΕΣ
Ανάψτε πάλι λαμπάδες παιδικές
με τις μικρές σας κορδελίτσες στολισμένες
ανάψτε και φωτίστε μας στη στέγνα
και στην ερημιά σκύψτε απάνω στο κορμί
λαμπάδες χαρωπές που κάποτε κρατήσαμε
ανάψτε και ζεστάντε μας για μια στιγμή μονάχα
γίνετε σεις οι προπομποί στην κρύα γης
στον ίσκιο και στην πέτρα.
Αχ νά ’ταν αίφνης να ξυπνούσαμε
και μέσα στο σκοτάδι
να καίνε οι λαμπάδες και να στάζουνε
στα ροδαλά χεράκια το κερί τους
κι εμείς παιδάκια ευλαβικά
με μάτια έκθαμβα στην εκκλησία
μπρος να καρτερούμε.
Die Taufkerzen
Geht noch einmal an, ihr Kindheitskerzen
mit dem Schmuck der kleinen Bänder
Geht wieder an und leuchtet uns in der Dürre
in der Wüste beugt euch über diesen Leib
Frohe Lichter die wir hielten
Geht an und wärmt uns nur für einen Augenblick
Steht uns bei wenn uns die Erde ruft
Bleibt bei uns im Schatten und im Stein.
Wenn wir doch einmal noch erwachen könnten
in der Dunkelheit
leuchteten die Kerzen wieder tropften
sie ihr weißes Wachs auf die rosig zarten Finger
und wir kleinen frommen Kinder
stünden draußen vor der Kirche
und warteten und staunten noch.