boğazım kupkuru
yine de susacak gibi değil

boğazım nasır tutmuş
pankartları gümüş bir tepside taşımaktan

boğazım korkak bir cambaz
asker barikatı karşısında
bilmiyor ancak
ilerleyerek telde durulabileceğini

boğazım korkudan çatlayacak
asker miğferleri
çıkardığımız rüzgârda dalgalanırken

boğazım kör
kendi oğlum değil mi
üniformalardan birinde gizlenmiş
silahıyla beni gösteren

boğazım bacaklarımla yarışıyor
bir çocuk çetesi gibi bağıra çağıra
barikatın üzerinden sıçrarken

boğazımı açmışım ardına kadar
oğlumun boynuna doluyorum

boğazım düğüm
sevinci kendine saklıyor

boğazım kesik
beş kişinin kanı
ayrı ayrı akıyor