Steffen Popp

Ó temný spánku, ó sekyro,
ó velký smutku, ó srdce
vyšel jsem ven travou
vyšel jsem ven pro tvé oči.

Fixka, choroš, hydra
vyšel jsem ven, vyšel jsem ven
ven travou pro tvé oči.

Všímej si obláčků
všímej si mrtvých, co sní podivný sen
všímej si ptáků, napětí kůže
tlukotu, hlasu, písně.

Ten pocit přezimuje
ve tvém palčáku, tiše odfukuje
v lesní půdě
jako příliš velké zvíře.

Jednou v zimě ho chceš vyhrabat ze sněhu
a najdeš kosti

vyšel jsem ven pro tvé oči
vyšel jsem ven pro tvé oči

jsou tam ti mrtví, celý svět
jsou tam ti ptáci, ta píseň.

Oh sueño negro, oh hacha
oh gran tristeza, corazón
salí hacia allá donde la hierba
salí hacia allá donde tus ojos.

Rotulador, hongo de árbol, hidra,
salí hacia allá, salí hacia allá,
sobre la hierba, donde tus ojos.

Atiende a los pequeños nubarrones,
atiende a la muerte, a su sueño dilecto,
atiende a los pájaros, a la tensión de la piel
al golpeo, a la voz, al canto.

Esta emoción cruza el invierno
en tus guantes, jadeo silencioso
como de animal inmenso
bajo el suelo del bosque.

Una vez entre la nieve, exhumas al animal
y encuentras huesos

salí hacia allá donde tus ojos
salí hacia allá donde tus ojos

ahí están los muertos, el universo
ahí están los pájaros, el canto.

Ô noir sommeil, ô cognée
ô grande tristesse, cœur
je suis sorti, traversai la prairie
je suis sorti pour l’amour de tes yeux.

Crayon-feutre, champignon lignicole, hydre
je suis sorti, je suis sorti
traversai la prairie, pour l’amour de tes yeux.

Fais attention aux petits nuages
attention aux morts, à leur rêve singulier
attention aux oiseaux, à la tension de la peau
au chant, à la voix, à la chanson.

Cette sensation hiberne
dans ton gant, doucement halète
comme une trop grande bête
sous le sol forestier.

Un jour dans la neige tu la déterres
et trouves des ossements

je suis sorti pour l’amour de tes yeux
je suis sorti pour l’amour de tes yeux

les morts sont là, l’univers
les oiseaux sont là, la chanson.

Oh nero sonno, oh scure
Oh tristezza immensa, cuore
io sono uscito, sull’erba
io sono uscito in cerca dei tuoi occhi.

Pennarello, fungo d’albero, idra
io sono uscito, io sono uscito
sull’erba, in cerca dei tuoi occhi.

Osserva le nubi minuscole
osserva i morti, il loro sogno speciale
osserva gli uccelli, la tensione della pelle
il cinguettio, la voce, il canto.

Questo sentimento sverna
nel tuo guanto, ansimando piano
come un animale troppo grande
sotto il manto boscoso.

Una volta nella neve, lo dissotterri
e trovi ossa

io sono uscito in cerca dei tuoi occhi
io sono uscito in cerca dei tuoi occhi

là sono i morti, l’universo
là sono gli uccelli, il canto.

O czarny śnie, o siekiero
o wielki smutku, serce
wychodziłem na trawę
wychodziłem, żeby twoje oczy.

Flamaster, huba, hydra
wychodziłem, wychodziłem
na trawę, żeby twoje oczy.

Uważaj na młode chmury
uważaj na zmarłych, ich wyjątkowy sen
uważaj na ptaki, napięcie skóry
uderzenie, głos, piosenkę.

To uczucie zimuje
w twojej rękawiczce, cicho dysząc
jak zbyt duże zwierzę
pod leśnym poszyciem.

Zimą chcesz wygrzebać je spod śniegu
ale znajdujesz kości

wychodziłem, żeby twoje oczy
wychodziłem, żeby twoje oczy

tam są umarli, wszechświat
tam są ptaki, piosenka.

О, черный сон, о, топор
о, печаль безмерная, сердце
вышел я сквозь траву
вышел я по твои глаза.

маркер, древесный гриб, гидра
вышел я, вышел я
сквозь траву, по твои глаза.

Обрати внимание на легкие облака
обрати внимание на мертвых, на их иной сон
обрати внимание на птиц, на натяжение кожи
на щелканье, голос, на песню.

Это чувство перезимует
в твоей перчатке, тихо ртом воздух ловя
как слишком большое животное
в лесу под землей.

Однажды ты раскопаешь его под снегом
и обнаружишь кости

вышел я по твои глаза
вышел я по твои глаза

вот где мертвые, мироздание
вот где птицы, песня.