Rudolf Marku
Ç’FARE PASHE SONTE NE RRUGE
Fare rastesisht i pashe
Ket mbremje te kapur per dore,
Nuk donin t’ia dinin per asnjeri,
Qene teper, teper pleq te dy,
Me te bukurit ishin nga te gjithe te tjeret,
Askush nuk guxonte te barazohej me ta,
Vajzat e braktisen bulevardin heret;
Ishte si te shihnje muzgun ne mengjez,
Si te shihnje lulet e e bores tek çelnin.
Askush nuk guxonte te barazhej me ta
Grate e bukura nxituan te kthenin ne shtepi,
Me te bukurit nga te gjithe- ata te dy,
Sikur qene pergatitur te shkonin diku,
Te kapur te dy,dore per dore.
Dhe une qe i grisa te gjitha nekrologjite
Qe vdekja t’i harronte.
