Nilay Özer
buldum ölenlerin gözlüklerinden bir dağ
türlü sıfatlar buldum ruhun yırtılışına
kalın lifli karanlık bir uykuyu yazarken
aşktır kâğıt kesiği gibi birdenbire yakıcı
iyileşmiyor çok derin olan da olmayan da
sanki etimde buldum bulutlardan yolunmuş
kızıl kanatlı ve şuh kuşların davetini
sözcüklerle onların cinneti arasında
kalbim olmamanın zamanına yazılsa
buldum ölenlerin gözlüklerinden bir dağ
görünmez kılıyor tanrının körlüğünü
acının neden sonra rüzgâra döndüğünü
anladım şimdinin nabzı yavaşlayınca
bir yaprak kımıldadı üç serçe ürktü
ben bunu daha önce yaşadım...
auschwitz, 1940-1945