Ruth Lillegraven

eines sonntags
im roten morgendunst
kam eine andere art
bär ins dorf unten
am kai

russisch ist er
doch wurde geführt
von zwei italienischen männern

der strick war befestigt
an einem ring in seiner nase

o, du großer braunbär
so bleich die brust
was tust du hier

tanzen wirst du wohl
dich schwingen im kreis
und aufrecht stehen

alles was sie wollen
wirst du tun

und die leute
wimmeln und starren
johlen und gröhlen

einer nach
dem anderen
will sich wetzen am
fremden bären

sjur vom oberhof
lars vom außenhof und
hans vom mittelhof

gehen ihn an
ringen und drängen

der bär steht da
hoch aufgerichtet

tut als könnte er
überwunden werden

legt dann einen
nach dem anderen
um

da liegen sie
kreischen und lachen
und kennen nichts besseres

sie denken nicht
an den menschenschlächter

sie denken nicht
an zauberei und
menschenbären

nein, sie trillen
taumeln und tanzen
mit dem bärenbiest
als wär es ein schaf

nur ich sehe
die spitzen zähne
das rote in den augen

nur ich höre ihn
knurren und quarren so
hassvoll und rau

endre, sagen sie
du warst immer so stark
du wirst den bären nehmen
ja, endre, nimm ihn, sagen sie

gewiss schlug vater den bären
mein vater schlug menschenschlächter,
sein bruder schlug den eisbären
zog ihm das fell ab

doch ich
stehe hier nur

der bär hat seine
klauen in mich gechlagen
die zähne in meine glieder
nagt und kaut an hüfte
und ellbogen, schulter und
handgelenk und fingern

und keiner sieht
und keiner hört

nein, hier hat keiner
den mann in den bären gehext

hier hat wer
den bären in
mich gehext

dan op een zondag
in rode ochtendmist
komt er een ander soort
beer aan op de steiger
in het dorp

russisch is hij
maar wordt aan land geleid
door twee italiaanse mannen

het touw hebben ze vastgemaakt
aan een ring in zijn neus

o, grote bruine beer
met je vale borst
wat doe je hier

dansen moet je
rondjes draaien
en op twee poten staan

alles wat ze je vragen
zal je doen

en de mensen
drommen en staren
loeien en brullen

de een
na de ander
wil zich meten met
de vreemde beer

sjur van de bovenhof
lars van de buitenhof en
hans van de middenhof

ze storten zich op de beer
worstelen en knokken

de beer staat daar
zo groot en statig

doet alsof hij
overwonnen kan worden

werkt dan de een
na de ander
tegen de grond

daar liggen ze
ze schateren en lachen
weten niet beter

zij denken niet
aan de mensendoder

zij denken niet
aan tovenarij en
mannenberen

nee, ze stoeien
spelen en springen
met het berenbeest
alsof hij een schaap was

alleen ik zie
de scherpe tanden
het rood in zijn ogen

alleen ik hoor hem
zo lelijk en hees
grommen en brommen

hé, endre, zeggen ze
jij was altijd zo sterk
jij moet de beer aankunnen
ja, endre, pak hem nou, zeggen ze

en mijn vader doodde inderdaad een beer
mijn vader doodde de mensendoder en
mijn oom doodde een ijsbeer
en nam hem zijn vel af

maar ik
sta hier maar

de beer heeft
zijn klauwen in mijn vel gezet
en zijn tanden in mijn gewrichten
knabbelt en kauwt op mijn heup
en ellebogen, schouders en
polsen en vingers

en niemand ziet het
en niemand hoort het

nee, hier heeft niemand
een man in een beer getoverd

hier heeft iemand
een beer in een man getoverd

hier heeft iemand
een beer
in mij getoverd