Eleni Oikonomou  (Ελένη Οικονόμου)
Translator

on Lyrikline: 3 poems translated

from: español to: griego

Original

Translation

SOBRE LA ESPERA

español | María Eloy-García

en la fila el último espera que alguien entre y pregunte
quién es el último para dejar de serlo
el primero tiene la ventaja de mirar hacia atrás
el segundo es siempre el que recoge la espera que deja
el primero que se va
la cadena de la espera nunca acaba
en nada que existes dejas de ser el último
y en nada que lo piensas eres terriblemente el primero


© María Eloy-García
from: Cuánto dura cuánto
Almería: ed. El Gaviero, 2007
Audio production: Literaturwerkstatt Berlin, 2010

ΠΕΡΙ ΑΝΑΜΟΝΗΣ

griego

στην ουρά ο τελευταίος περιμένει κάποιος να μπει και να ρωτήσει
ποιος είναι ο τελευταίος για να πάψει να είναι
ο πρώτος έχει το πλεονέκτημα να κοιτά προς τα πίσω
ο δεύτερος είναι πάντα αυτός που εισπράττει την αναμονή που αφήνει
ο πρώτος που φεύγει
η αλυσίδα της αναμονής ποτέ δεν τελειώνει
σε τίποτα απ’ όσα ζεις δεν παύεις να ’σαι ο τελευταίος
και σε τίποτα απ’ όσα σκέφτεσαι δεν είσαι ο πρώτος, ο φοβερός

Μετάφραση από τα ισπανικά: Ελένη Οικονόμου
Τεφλόν, τχ. 11, 2014

TRANSVERBERACIÓN DE LA VECINA

español | María Eloy-García

tú que compras en gran superficie
que crees que sus precios te nombran
tú la puritana socialdemócrata mediamelena apoteosis de la brutal bisutería
que protestas sólo por ser consumidor perfectamente informado

tinte
azúcar
puerro
cuarto de kilo de aquello

pasillos caminas estanterías revisas
buscando en verdad nada de lo posible
a ti matriarca convencida de la educación redonda de tus hijos
qué lejana herencia lleva tu trágica conformidad tan limitada
un paso triste un lento envilecerse
diosa entrampada letra espera
te ganas la libertad con grilletes de domingo
para pasear marido y niños por el restaurante efervescente
pero aquel día sentada de moaré sillón a plazos
tu alma se despedaza por el extractor
se mezcla con aceite semipuro
sube por el aire disecado de tu dúplex abierto
entra de nuevo por la ventana y
por una sola vez entiendes
que la vida son más cosas


© María Eloy-García
from: Cuánto dura cuánto
Almería: ed. El Gaviero, 2007
Audio production: Literaturwerkstatt Berlin, 2010

ΜΕΤΑΡΣΙΩΣΗ ΤΗΣ ΓΕΙΤΟΝΙΣΣΑΣ

griego

εσύ που ψωνίζεις σε υπεραγορές
που πιστεύεις πως οι τιμές τους σου δίνουν υπόσταση
εσύ πουριτανή μακρύκομη σοσιαλδημοκράτισσα αποθέωση τερατωδών                                                                                                             φο μπιζού
που διαμαρτύρεσαι μόνο για να είσαι πλήρως ενημερωμένη ως                                                                                     καταναλώτρια

βαφή
ζάχαρη
πράσα
ένα τέταρτο από εκείνο

διαδρόμους περπατάς ράφια ελέγχεις
ψάχνοντας στην πραγματικότητα το ανέφικτο
σε σένα μητριάρχισσα σίγουρη για την τέλεια ανατροφή των παιδιών σου
ποια μακρινή κληρονομιά ορίζει την τόσο τραγικά οριοθετημένη                                                                             συμβατικότητά σου
ένα θλιβερό βήμα μια αργή ταπείνωση
καταχρεωμένη θεά καθυστερημένη συναλλαγματική
κατακτάς την ελευθερία με δεσμά της Κυριακής
για να βγάλεις βόλτα σύζυγο και παιδιά στο αναβράζον εστιατόριο
αλλά εκείνη τη μέρα καθώς κάθεσαι στην αγορασμένη με δόσεις μουαρέ                                                                                                        πολυθρόνα
η ψυχή σου τεμαχίζεται απ’ τον απορροφητήρα
ανακατεύεται με ημιπαρθένο ελαιόλαδο
ανυψώνεται μαζί με τον αποξηραμένο αέρα της μεζονέτας σου
ξαναμπαίνει απ’ το παράθυρο και
για μία και μοναδική φορά καταλαβαίνεις
πως η ζωή είναι περισσότερα πράγματα

Μετάφραση από τα ισπανικά: Ελένη Οικονόμου
Τεφλόν, τχ. 11, 2014

VIÑETA AUTOBIOGRÁFICA

español | María Eloy-García

yo la conocí y blablabla
entonces ella –plum– dijo sí
y ya se sabe –zas– en un segundo
estábamos –uf– en el aire
–flas flas flas– volábamos en el aire
que –agg– yo imprimí
para siempre como tres líneas con un tactactac
de máquina impresora impresionante
ella –ahhh– abrió la boca en que destellan
los matices blancos de su seda dental
y escribía yo y escribía cuántos hilos
pueden desprenderse –brrr– de cualquier hombre
se me ocurren –hum– cerca de tres o cuatro
y también se me ocurre –ahá– quién los maneja
pero en esto estaba cuando –crac–
aurícula sacó su dura congruencia
ante el muac distinto que me daba
así que piedras puse y límites todos los posibles
pero convine con lo sensato un pacto largo
y –plin– vino el destino a ser huésped de mi casa
os pongo la mesa desde entonces
yo slurp digo tú que stop
yo shhhh tú bah y yo humm
desde entonces de tus slam mis snifs
glub ante tu ringggg
uf ante tu plaf y bua ante tus bah
así que toctoctoc llamé a tu metalenguaje
y no había nadie
 buff y para esto rasss
mi paciencia arqueó las piernas
si tu ya no mmm
entonces yo ya no ahhhh
así que
booom


© María Eloy-García
from: unpublished manuscript
Audio production: Literaturwerkstatt Berlin, 2010

ΑΥΤΟΒΙΟΓΡΑΦΙΚΗ ΒΙΝΙΕΤΑ

griego

τη γνώρισα και μπλαμπλαμπλά
τότε εκείνη –τσαφ– είπε ναι
και όπως είναι γνωστό –φαπ– αμέσως
βρισκόμαστε –πουφ– στον αέρα
–φλαπ φλαπ φλαπ– πετούσαμε στον αέρα
και –αγκ– εγώ το αποτύπωσα
για πάντα σαν τρεις γραμμές με ένα τακτακτάκ
του εκπληκτικού εκτυπωτή
αυτή –ααχ– άνοιξε το στόμα της και έλαμψαν
οι λευκές αποχρώσεις του οδοντικού της νήματος
κι εγώ έγραφα κι έγραφα από πόσα νήματα
μπορεί να απαλλαγεί –μπρρ– ένας οποιοσδήποτε άνθρωπος
σκέφτομαι πως –χμ– γύρω στα τρία ή τέσσερα
κι επίσης σκέφτομαι –αχά– ποιος τα κινεί
αλλά αυτό έκανα όταν –κρακ–
η καρδιά μου αντιλήφθηκε τι κρυβόταν
πίσω απ’ τα ξεχωριστά ματς μουτς που μου έδινε
έτσι έβαλα εμπόδια κι όλα τα δυνατά όρια
όμως ήταν βολικό ένα σύμφωνο διαρκείας
και –σκασίλα μου– ήρθε η μοίρα μουσαφίρισσα στο σπίτι μου
σας στρώνω το τραπέζι από τότε
εγώ σλουρπ λέω εσύ να στοπ
εγώ σους εσύ μπαα κι εγώ χμ
από τότε από τα γκαπ σου τα σνιφ μου
γκλαπ στο ντριν σου
ουφ στο μπαπ και μπούχου στα μπα σου
κι έτσι τοκτόκ χτύπησα τη μεταγλώσσα σου
και δεν απάντησε κανείς
μπουφ και γι’ αυτό χρατς
η υπομονή μου κύρτωσε τα πόδια της
αν εσύ πια όχι μμμμ
τότε εγώ πια όχι αααχ
κι έτσι
μπουμ

Μετάφραση από τα ισπανικά: Ελένη Οικονόμου
Τεφλόν, τχ. 11, 2014