Meg Bateman 
Translator

on Lyrikline: 17 poems translated

from: alemán, gaélico escocés to: gaélico escocés, inglés

Original

Translation

hamburg - berlin

alemán | Jan Wagner

der zug hielt mitten auf der strecke. draußen hörte
 man auf an der kurbel zu drehen: das land lag still
 wie ein bild vorm dritten schlag des auktionators.

ein dorf mit dem rücken zum tag. in gruppen die bäume
 mit dunklen kapuzen. rechteckige felder,
 die karten eines riesigen solitairespiels.
 
 in der ferne nahmen zwei windräder
 eine probebohrung im himmel vor:
 gott hielt den atem an.

© 2016 Hanser Berlin im Carl Hanser Verlag GmbH & Co. KG, München
from: Selbstporträt mit Bienenschwarm. Ausgewählte Gedichte 2001- 2015
Berlin: Hanser Berlin, 2016
Audio production: 2002, literaturWERKstatt berlin / Haus für Poesie

hamburg-berlin

gaélico escocés

stad an trèan am meadhan a shlighe. a-muigh sguir iad
a thionndadh na crangaid: bha an tìr na laighe gu ciùin
mar dealbh mus buailte an treas buille aig an fhèill.

baile beag is a chùl ris an latha. na craobhan ann am buidhnean
len cochaill dhorcha. achaidhean ceart-cheàrnach,
nan cairtean aibheiseach solitaire.

fad às, dà mhuileann-gaoithe
a’ tolladh na h-iarmailt os an cionn:
chùm dia anail na uchd.

Translated by Meg Bateman

Toileachas

gaélico escocés | Meg Bateman

'S tric a chunnaic mi iad tighinn ri chèile,
dithis seann eòlach, dithis chroitearan,
is as dèidh dhaibh an latha a bheannachadh
seasaidh iad còmhla gun fhacal tuilleadh,
taobh ri taobh, chan ann aghaidh ri aghaidh,
is iad a' coimhead a-mach air an talamh
a chumas na fhilltean an uile cuimhne,
a' tarraing anail is cùbhraidheachd
tombaca, fuaradh is spùt nan uan,
's an t-eòlas ac' gun cuireadh cainnt
bacadh air a' chomanachadh òrbhuidh ud,
gum briseadh i a-staigh air am mothachadh
air na th' ann de dhualchas eatarra.

© Meg Bateman

Contentment

inglés

Often have I seen them come together,
two old friends, two crofters,
who after a brief murmured greeting
will stand wordlessly together,
side by side, not facing each other,
and look out on the land whose
ways and memories unite them,
breathe in the air, and the scent of
tobacco and damp and lamb scour,
in the certain knowledge that talk
would hamper that expansive communion,
break in on their golden awareness
of all there is between them.

© Meg Bateman

Tha na Coineanaich Ghaolach Marbh air na Rathaidean

gaélico escocés | Meg Bateman

Tha na coineanaich ghaolach marbh air na rathaidean
ann am pàilteas a’ Chèitinn de choineanaich is de chàraichean,
tha a’ ghaoth na ruith tron fheur fhada ghleansach,
na sealastairean nan seasamh gu caithreamach sna claisean.

’S tric a mhiannaich mi gu robh mi diofraichte’
seach mar a thà mi, gus do ghaol a ghlèidheadh,
gu robh mo chraiceann òrbhuidh, m’ anam sultmhor,
gu robh gràinean meala garbh nam sgòrnan.

Ach nuair a dh’fhosglas do bheul rim bheul-sa
tuitidh mi an comhair mo chinn dhan àm sa, dhan àite sa,
gun diù do shaoghal chèin na foirfeachd,
bidh mi gun sgàth, nam chat, nam gheàrr.

Chan fhaighte pòg na bu mhìlse air nèamh
na coinneachadh ar bilean ann am mionaid na tìme,
na coinneachadh na talmhainn nar làmhan sanntach
air bàirlinn a’ chruinne-cè luasganaich, mhireagaich.

© Meg Bateman

The Darling Rabbits Lie Bashed on the Road

inglés

The darling rabbits lie bashed on the road
in May-time’s abundance of rabbits and cars,
wind courses through shining grasses,
yellow irises stand triumphant in ditches.

Often have I wished myself different for you
to hold your love; was discontent with how I am;
wished myself golden, my soul voluptuous,
with crystallised honey rough in my throat.

But when your mouth opens on mine,
I fall headlong to this place, this moment,
with no thought for the realms of perfection,
become fearless, am a cat, a hare.

No sweeter kiss could be found in heaven
than our lips meeting in pouring time,
than earth meeting earth in our grasping hands,
on a crest of a wave in the flowing, laughing universe.

© Meg Bateman

Srainnsearan

gaélico escocés | Meg Bateman

Duilleag bhàn-bhuidhe
a' tionndadh air a faillean 's a' teàrnadh,
a' fàs nas lugha, nas rèidhe,
mar d' aodann an-diugh
aig roundabouts is slipways
air na rathaidean gu deas,
a' sleamhnachadh bhuam,
sìos ioma-shlighe m' aineoil.

Agus fhathast laigh thu nam ghàirdeanan
fad na h-oidhche a-raoir,
is dh'fhàg do chruinnead, ghrinn òg
a lorg air mo bhoisean,
gam phianadh leis a' cùram
a bh' air Eubha mu Adhamh,
mise boireannach gun ainm,
is tusa gille bho thuath.

© Meg Bateman

Strangers

inglés

A pale-yellow leaf
turning on its twig and dropping,
growing smaller, flatter,
like your face today
at roundabouts and slipways
on the motorways south,
sliding away from me
down a labyrinth of difference.

And yet you lay in my arms
all night long,
and your neat young roundness
left its imprint on my palms,
hurting me with the tenderness
Eve knew for Adam,
me, an anonymous woman,
and you, some laddie from the North.

© Meg Bateman

nature morte

alemán | Jan Wagner

ein großer fisch, gebettet auf eine zeitung,
 ein tisch aus holz in einer hütte in
 der normandie. ganz still, ganz warm - die luft
 strickt wollene socken. du kannst ihn berühren oder
 auch nicht, seine silbrigen schuppen gleich langen reihen
 von noten einer kühlen symphonie. sein kopf
 ist ab, sonst könnte er, gesetzt den fall
 daß fische lesen können, lesen
 was über seiner rückenflosse steht
 und ihm souffliert: "was tun sie, diese leute?"
 das licht entzieht sich leise, das papier
 nimmt tropfenweise meere in sich auf.
 au fond de l'image drischt der atlantik dröhnend
 die jüngsten vermißtenanzeigen in den strand.

© 2016 Hanser Berlin im Carl Hanser Verlag GmbH & Co. KG, München
from: Selbstporträt mit Bienenschwarm. Ausgewählte Gedichte 2001- 2015
Berlin: Hanser Berlin, 2016
Audio production: 2002, literaturWERKstatt berlin / Haus für Poesie

still life

gaélico escocés

iasg mòr air leabaidh pàipear naidheachd,
bòrd fiodha ann am bothan ann an
normandie. tha i bruthainneach, balbh – an t-adhar

a’ fighe stocainn bobain. ’s urrainn dhut beantainn ris an iasg, no ’s dòcha
nach urrainn, a lannan airgeadach mar sreathan fada
de phuingean ciùil ann an siomfanaidh fionnar. tha a cheann
dheth, mura b’ e sin,  b’ urrainn dha
leughadh (nan dèanadh èisg leughadh)
na tha sgrìobhte os cionn ite droma
agus a tha a’ cagair ris: ‘dè tha iad a’ dèanamh, na daoine seo?’
tha an latha a’ ciaradh gu socair, am pàipear
a’ sùghadh mharannan a-staigh, deur air dheur.
au fond de l’image buailidh an cuan siar air an tràigh,
’s e caoidh an duine mu dheireadh air chall.

Translated by Meg Bateman

kleinstadtelegie

alemán | Jan Wagner

die schattenkarawane, jeden morgen
 ihr aufbruch, und die waschanlage,
 die stets aus einem reinen schlaf erwachte.

 und in den lieferwagen pendelten
 die schweinehälften zwischen ja und nein,
 den linden wuchsen herzen. und es paßte

 nicht mehr als ein blatt papier zwischen mich und die welt.
 und in den gärten, hinter allen hecken
 verkündeten die rasenmäher den mai.

© 2016 Hanser Berlin im Carl Hanser Verlag GmbH & Co. KG, München
from: Selbstporträt mit Bienenschwarm. Ausgewählte Gedichte 2001- 2015
Berlin: Hanser Berlin, 2016
Audio production: 2002, literaturWERKstatt berlin / Haus für Poesie

cumha baile bhig

gaélico escocés

siùbhal fhaileasan gach madainn a’ togail
air, agus àite nighe nan càraichean
a’ sìor dhùsgadh à a chadal glan.

agus sa bhan-liùbhairt, na leth-mhucan
a’ tulgadh eadar bith is gun a bhith,
bha cridheachan a’ fas air na teilean. cha theachdadh

eadar mi fhìn ’s an saoghal ach duilleag pàipeir.
agus anns na gàrraidhean, air chùl a h-uile callaid
bha na gearradairean feòir a’ toirt luaidh air a’ chèitean.

Translated by Meg Bateman

Iomallachd

gaélico escocés | Meg Bateman

Chan eil iomallachd sa Ghaidhealtachd ann –
le càr cumhachdach
ruigear an t-àite taobh a-staigh latha;
’s e luimead na h-oirthir
a shàraich na daoine
is a chuir thar lear iad
a tha gar tàladh-ne an-diugh,
na làraichean suarach a dh’fhàg iad,
cho miannaichte ti gin san rìoghachd.

Och, an iomallachd, càit a bheil thu?
Càit ach air oir lom nam bailtean,
sna towerblocks eadar motorways
far am fuadaichear na daoine
gu iomall a’ chumhachd,
an aon fhiaradh goirt nan sùilean
’s a chithear an aodann sepia nan eilthireach
(a bha mise riamh an dùil
gum biodh an Nàdar air dèanamh àlainn).

© Meg Bateman

Remoteness

inglés

The Highlands are not remote anymore,
with a powerful car you can reach the place in a day,
it is the bleakness of the coast
that wore the people down
and sent them overseas
that draws us today,
the miserable sites they left
as desired as any in the land.

Alas, remoteness, where are you?
Where but at the bleak edge of the cities,
in the towerblocks between motorways
where people are removed
edged out from power,
the same hurt squint in their eyes
as is seen in the emigrants’ sepia faces
(that I had always presumed
Nature would have made beautiful).

© Meg Bateman

herbstvillanelle

alemán | Jan Wagner

den tagen geht das licht aus
und eine stunde dauert zehn minuten.
die bäume spielten ihre letzten farben.

am himmel wechselt man die bühnenbilder
zu rasch für das kleine drama in jedem von uns:
den tagen geht das licht aus.

dein grauer mantel trennt dich von der luft,
ein passepartout für einen satz wie diesen:
die bäume spielten ihre letzten farben.

eisblaue fenster - auf den wetterkarten
der fernsehgeräte die daumenabdrücke der tiefs.
den tagen geht das licht aus,

dem leeren park, dem teich: die enten werden
an unsichtbaren fäden aufgerollt.
die bäume spielten ihre letzten farben.

und einer, der sich mit drei sonnenblumen
ins dunkel tastet, drei schwarzen punkten auf gelb:
den tagen geht das licht aus.
die bäume spielten ihre letzten farben.

© 2016 Hanser Berlin im Carl Hanser Verlag GmbH & Co. KG, München
from: Selbstporträt mit Bienenschwarm. Ausgewählte Gedichte 2001- 2015
Berlin: Hanser Berlin, 2016
Audio production: 2002, literaturWERKstatt berlin / Haus für Poesie

villanelle as t-fhoghar

gaélico escocés

tha na làithean a’ fàs gann de sholas,
mairidh uair de thìde deich mionaidean,
tha na craobhan a’ cluich an cairtean mu dheireadh.

atharrachaidh cùirtearan an àrd-ùrlair sna speuran

ro luath airson an dràma bhig anns gach duine againn:
tha na làithean a’ fàs gann de sholas.

tha do chòta glas gad sgaradh bhon adhar,
is e na chlàr-cùil do sheantans dha leithid:
tha na craobhan a’ cluich an cairtean mu dheireadh.

uinneagan fuara gorma trom faicear mapaichean-aimsir
air an teilidh – lorgan-òrdaig air na lagan.
tha na làithean a’ fàs gann de sholas,

agus a’ phàirc fhalamh, agus a’ ghlumag leis na tunnagan
gan tarraing air snaithlean do-fhaicsinneach.
tha na craobhan a’ cluich an cairtean-dathan mu dheireadh.

agus tha fear dall le trì blàthan grèine a’ lorg a shlighe:
trì pongan dorcha air buidhe a’ deàrrsadh tron oidhche:
tha na làithean a’ fàs gann de sholas,
tha na craobhan a’ cluich an cairtean mu dheireadh.

Translated by Meg Bateman

haute coiffure

alemán | Jan Wagner

der goldene schraubstock des spiegels hielt den blick:
 sie mit roten nägeln, ich mit weißem
 tuch bedeckt wie ein museumsstück.

 dicht über meinen ohren zwitscherte
 die schere. oh duftende dienerschar
 von cremes und flakons! das wasser plätscherte,

 doch unten rotteten auf glatten fliesen
 die flusen sich zusammen gegen uns,
 ein stiller mob mit einem alten wissen.

 draußen heulten hunde, frisch geschnitten
 sträubte sich mein nackenhaar,
 und in mir riß der wolf an seiner kette.

© 2016 Hanser Berlin im Carl Hanser Verlag GmbH & Co. KG, München
from: Selbstporträt mit Bienenschwarm. Ausgewählte Gedichte 2001- 2015
Berlin: Hanser Berlin, 2016
Audio production: 2002, M. Mechner, literaturWERKstatt berlin

haute coiffure

gaélico escocés

chùm an sgàthan grèim air an t-sealladh:
ise le h-ìnean dearga,  mise fo chòmhdach geal
mar rudeigin san taigh-tasgaidh.

dlùth os cionn mo chluasan, ceileireadh
an t-siosair. o luchd-frithealaidh cùbhraidh
nan ungaidhean is nan searragan! an t-uisge a’ plubadaich…

ach shìos air na leacan gleansach
bha na ròinean a’ tional nar n-aghaidh:
gràisg ghruamach len eòlas dualach.

ulfhartaich nan con a-muigh, is air m’ amhaich
dh’èirich calg ùr-bhearrte,
is am madadh-allaidh annam a’ slaodadh air a shlabhraidh.

Translated by Meg Bateman

Envoi

gaélico escocés | Meg Bateman

Chunnaic mi eadar-theangachadh de dhàn agam   
ann an duanaire de bhàrdachd ghaoil à Alba,
agus bu neònach leam gun robh an càirdeas
nach do mhair agamsa ach trì seachdainean,
ged a luidir an t-uisge-stiùir mi fad bhliadhnachan,
an sin an ainm a’ ghaoil a mhaireas.

Bu neònaiche buileach na h-ìomhaighean,
cuid a ghineadh ann an òrain Ghàidhlig eile,
cuid a tharraing saighead a’ chomhardaidh a-nuas,
is iad nan seasamh gu borb sa Bheurla,
gun iomradh fiù ’s gum b’i a’ Ghàidhlig
a’ bhean-ghlùine no am bogha.
 
Bitheadh an tàcharan ag imeachd -
tha a chaolan dhomhsa air a sgaoileadh;  
ma labhras e ri feadhainn mun ghaol shìorraidh
gach beannachd leotha ’s guma fada beò an gaol ac’,
ach gur leamsa an taisbeanadh cinnteach àraid    
nach ionann fìrinn na beatha is fìrinn na bàrdachd.

© Meg Bateman

Envoi

inglés

I saw one of my poems translated
in a book of love poems from Scotland,
and it felt strange that an affair
that lasted only three weeks
(but in whose wake I floundered long after)
was there in the name of eternal commitment.
 
It was stranger yet to see the images,
some born of other Gaelic songs,
some brought down by the arrow of rhyme,
standing naked and incongruous in English,
with no mention that Gaelic
was either the midwife or the bow.

But let the changeling make its way –
its umbilical cord with me is cut;
if it speaks to some of enduring love
may theirs be the blessing of love that lasts,
but let this particular revelation be mine
that reality and poetic truth are not the same.

© Meg Bateman

Crìonag-Bhuidhe

gaélico escocés | Meg Bateman

Brag ris an uinneig
is togaidh mi às an fheur
dà òirlich de dh’eun
is òirleach eile de dh’earball,
snàthad de gob,
brù air dath na sòbhraig,
cridhe ga riasladh ri m’ fhear-sa mall.

Càraichidh mi mo bhilean air a cheann,
sròl ri clòimh,
stuth a laigh sa ghrèin òig,
an duslach na talmhainn,
an uisgeachan nam marannan,
a sheòlas a-steach air ospaig rèil dhuibh
an aiseid iùinibhears air taobh thall na tìme...

Ach a-nochd tha a’ bheatha a’ brùthadh nad fhèithean
is èiridh tu bhom bhois ann an sgiathalaich uaine.

© Meg Bateman

Willow Warbler

inglés

A thud on the window
and I lift from the grass
two inches of bird
and another of tail,
with primrose belly,
needle beak,
heart tearing against my own.

I lay my lips on its head,
satin on down,
stuff that lay in the young sun,
in the dust of the earh,
in the waters of the seas,
will sail in on a black star’s gasp
in travail for a universe on the other side of time...

But tonight life presses on through your veins
and you rise from my palm in a flurry of green.

© Meg Bateman

champignons

alemán | Jan Wagner

wir trafen sie im wald auf einer lichtung:
zwei expeditionen durch die dämmerung
die sich stumm betrachteten. zwischen uns nervös
das telegraphensummen des stechmückenschwarms.

meine großmutter war berühmt für ihr rezept
der champignons farcis. sie schloß es in
ihr grab. alles was gut ist, sagte sie,
füllt man mit wenig mehr als mit sich selbst.

später in der küche hielten wir
die pilze ans ohr und drehten an den stielen -
wartend auf das leise knacken im innern,
suchend nach der richtigen kombination.

© 2016 Hanser Berlin im Carl Hanser Verlag GmbH & Co. KG, München
from: Selbstporträt mit Bienenschwarm. Ausgewählte Gedichte 2001- 2015
Berlin: Hanser Berlin, 2016
Audio production: 2002, literaturWERKstatt berlin / Haus für Poesie

balgan-buachair

gaélico escocés

thachair sinn orra ann am falmhachd sa choille,
dà shluagh ann an ciaradh an fheasgair,
a’ measadh a chèile gu balbh. eadarainn dranndan
nam meanbh-chuileagan mar ueirichean dealain.

bha mo sheanmhair iomraiteach airson na dòigh
anns an dèanadh  i champignons farcis. thug i an rùn dìomhair
leatha dhan uaigh. ‘faodaidh duine rud math a lìonadh’,
chanadh i, ‘le glè bheag a bharrachd na e fhèin.’,
 
sa chidsin an oidhche ud, chuir sinn na balgan-buachair
ri ar cluasan is sinn a’ tionndadh nam failleanan,
an dùil  ri brag mùchte nam broinn
agus an còd ceart air a lorg.

Translated by Meg Bateman

Ceòl san Eaglais

gaélico escocés | Meg Bateman

’S toil leam an coithional a fhreagras gu greannach,
dòchas a’ dìosgail tro bheathannan doirbhe,
’s toil leam còisirean ghuthanna geala,
solas a’ lìonadh àiteachan dorcha;

Ach is annsa leam an coithional nach seinn ach meadhanach –
an salmadair nach buail air na puingean àrda,
an tè a cheileireas os cionn na h-uile,
an t-òrganaiche a thòisicheas air rann a bharrachd;

Oir ’s ann an sin a thèid an gaol a dhùshlanachadh,
eadar àilleasachd is dìomhanas is breòiteachd dhaonna,
’s ann an sin ge b’ oil leam a nochdas am beannachadh –
am fios nach eil lorg air ceòl nas binne.

© Meg Bateman

Music in Church

inglés

I like a growling congregation,
hope creaking through difficult lives;
I like choirs of bright voices,
light filling dark places;

but best I like indifferent singing,
the soloist who gets the high notes flat,
the warbler who makes herself heard over all,
the organist who embarks on an extra verse;

for here is the greater challenge to love,
amid fastidiousness, vanity, human failing;
here too, appears the greater blessing,
on finding love sweeter than any singing.

© Meg Bateman

Cìocharan

gaélico escocés | Meg Bateman

An glasadh an latha
tha thu ag òl gu dian,
do shùilean ag amharc bhuat
gun bhrìgh na duinne dhomh;
tha ùghdarras sa ghrèim
a th' aig do dhà làimh air a' chìch,
is d' òrdagan a' pronnadh mo bhlian
ri caismeachd dhìomhair.

Feasgar nì thu brìodal:
nì thu dinneadh air an t-sine
is nì thu gàire 's i ag èirigh,
nì thu caogadh ri Dad mun cuairt oirre
is briosgaid na do dhòrn...

Ach a dh'oidhche
cha chuilean meata thu -
cha tàlaidh pòg air do bhilean thu
no duanag ga cagairt na do chluais -
spìonaidh do chorragan mo ghùn
agus le raoic asad dhan dorchadas
agraidh tu do chòir mar bu dual.

© Meg Bateman

Breastling

inglés

In the grey of the dawn
you drink intently,
your eyes gaze ahead,
their brownness tells me nothing;
there is authority in the hold
of your two hands on the breast;
your toes knead my belly
to a rhythm of their own.

In the evenings you grow fond:
you press in the nipple
and laugh as it rises,
peeping round it at Dad
with a biscuit in your fist...

But at night
na tamed pup you -
no kiss on the lips can soothe you
or ditty whispered in your ear -
your fingers tear at my gown
as, roaring at the darkness,
you claim your hereditary right.

© Meg Bateman

Ugh Briste

gaélico escocés | Meg Bateman

(Do Cholm, air trì bliadhna a dh’aois)

Sheas thu air ugh na Càsga
a bh’ agam bho aois m’ òige
’s tu dannsadh mun teine, cas-rùisgte.

Smaoinich mi mar a chomarraicheadh na Sìnich
le duilleig de dh’òr
an sgoltadh a bhiodh ann an soitheach briste,
 is iad a’ dèanamh toileachas às a bhreòiteachd,
às a chàradh eadar bith is neo-bhith...
ach ’s ann a bha an t-ugh na mhìle pìos.

Is ged nach robh càil de bhreòiteachd
mun ràn a thàinig asad
’s tu bàthadh a’ chiùil ris an robh thu a’ dannsadh,
no mu na deòir theth bha a’ taomadh far do ghruaidhean,
chuirinn-sa òr air do chràdh aig an àm ud
’s tu ag aithneachadh nach buan a’ bhòidhchead.

© Meg Bateman

Broken Egg

inglés

(For Colm at three years old)

You broke an Easter egg
I had kept since a child
as you danced round the fire bare-footed.

I thought how the Chinese
would mark out in gold
the crack in a broken vessel,
taking a delight in its fragility,
in its state between existing and not...
but this egg was in a thousand pieces.

And though there was nothing fragile
about your roaring
that drowned the music
you’d been dancing to,
nor in the hot tears
teeming down your cheeks,
I would mark out with gold
your sudden pain
as you understood that beauty does not last.

© Meg Bateman

gaststuben in der provinz

alemán | Jan Wagner

hinter dem tresen gegenüber der tür
 das eingerahmte foto der fußballmannschaft:
 lächelnde helden, die sich die rostenden nägel
 im rücken ihrer trikots nicht anmerken lassen.

© 2016 Hanser Berlin im Carl Hanser Verlag GmbH & Co. KG, München
from: Selbstporträt mit Bienenschwarm. Ausgewählte Gedichte 2001- 2015
Berlin: Hanser Berlin, 2016
Audio production: 2002, literaturWERKstatt berlin / Haus für Poesie

taighean-òsta a-muigh air an dùthaich

gaélico escocés

air chùl a’ bhàir, mu choinneamh an dorais,
foto an sgioba ball-coise ann am freuma:
gaisgich shunndach nach leig càil orra
mu na tairgean meirgeach a’ tolladh an droma.

Translated by Meg Bateman

Ealaghol: Dà Shealladh

gaélico escocés | Meg Bateman

Choimhead mi an t-seann cairt-phuist,
na taighean mar fhàs às an talamh,
na h-aonaichean nam baidealan os an cionn,
nan comharra air mòrachd Dhè,
mus d’ rinneadh goireas de bheanntan,
no sgaradh eadar obair is fois,
eadar an naomh is an saoghalta….
is shìn mi chun a’ bhodaich i.

“Eil sin cur cianalas ort, a Lachaidh?”
dh’fhaighnich mi, ’s e na thost ga sgrùdadh.
“Hoi, òinseach, chan eil idir!
’s e cuimhne gun aithne a bh’ agam oirre-se,”
is stiùir e ri bò bha faisg oirnn san deilbh,
“Siud a’ Leadaidh Bhuidhe, an dàrna laogh aig a’ Leadaidh Bhig –  dh’aithnichinn, fhios agad, bò sam bith
a bhuineadh dhan àite sa rim bheò.”

© Meg Bateman

Elgol: Two Views

inglés

I looked at the old post-card,
the houses like a growth from the soil,
the peaks towering above them,
a sign of the majesty of God,
before an amenity was made of mountains,
or a divide between work and play,
between the sacred and the secular...
and I passed the picture to the old man.

"Does it make you sad, Lachie?" I asked
as he scrutinised it in silence.
"Sad? Bah! Not at all!
I just couldn't place her for a moment",
and he pointed to a cow in the foreground.
"That's Yellow Lady, Red Lady's second calf -
I'd know any cow, you see,
that belonged here in my life-time."

© Meg Bateman