persa
[wolkiger himmel. am bildrand liegen äste aus]
wolkiger himmel. am bildrand liegen äste aus
gestreckt über dem wasser, die langen finger
greifen weit hinaus und halten das meer
in der bucht. beim genauen hinsehen
ist der horizont nicht glatt, sondern fein
geriffelt, das licht kommt immer ein wenig zu früh
oder zu spät aus den wellen zurück, je nachdem
wie schnell sich die augen scharf stellen
sie laufen dem glanz hinterher, den ästen
reicht diese zeit völlig aus, sie bleiben weich
und fest in der haut, an den händen
schaukelt das wasser sich auf und der dunst
verwischt bald die konturen, die kleinen rillen
am rand des bildes, der fingerkuppen.
De: klare konturen
München: Verlag C.H.Beck, 2006
Producción de Audio: 2003, Literaturwerkstatt Berlin
آسمان ابري . در حاشيه ي عكس ، شاخه هايي
آسمان ابري . در حاشيه ي عكس ، شاخه هايي
گسترده روي آب ، انگشت هاي باريك قلمي
تا دوردست ها مي رسند و اقيانوس را
در خليج نگه مي دارند . با نگاه دقيق به دوردست
درمي يابي كه افق صاف نيست بلكه دندانه هاي ظريفي دارد .
نور هميشه كمي زودتر از موعد يا
ديرتراز امواج بر مي گردد ، بسته به اين دارد
كه چشم با چه سرعتي به آن خيره شود
آن ها پي ِ درخشش ها مي دوند ، در اين حال
شاخه ها وقت كافي مي يابند ، تا نرم واستوار
در پوست جا خوش كنند ، بر دست ها ، آب
لب پر مي زند ، تاب مي خورد و بخار
عنقريب محو مي كند حواشي اطراف اش را ،
شيار هاي كوچك درحاشيه ي تصويرونوك انگشتها.