Łukasz Sommer
polaco
Suggestio
Aamu kuin myyttinen muna, jonka herätyskellon fanfaari rikkoo.
Murtaudut päivän sisään: se on laakea kuin sunnuntai.
Mustarastas kuokkii hiljaisuuden lähdettä, sen mahdollisuutta
olla mitä tahansa. Maasta nousee arvaamattomia pyyteitä,
resitatiiveja kuin aavistuksia kiipeää lihaa pitkin ohimollesi.
Kohtaat keskipäivän aaveet jossakin tuskan alajuoksulla,
hiljaisuuden ja musiikin risteyksessä, missä
mielesi kamarit ovat paljaat, tunteikko portin takana tiheä.
Unelmien höyryävät hevoset valmistautuvat hyppyyn
mutta viulut on lyöty seinille kuin aseet, ja vasta hämärän
helikopterien laskeutuessa, alat kieriä pitkin kadotettua
valtatietä, kasvattaa itsesi pimeässä viihtyviä puolia.
De: Siskot, veljet
Helsinki: Teos, 2009
Producción de Audio: Petri Hellgren, Kirjasto 10
Sugestia
Poranek jak mityczne jajo rozbite przez fanfarę budzika.
Włamujesz się do dnia – jest płaski jak niedziela.
Kos rozgrzebuje źródło ciszy, jej umiejętność
bycia czymkolwiek. Z ziemi zrywa się chmara nieodgadnionych dążeń,
recytatywy jak przeczucia pną się po twoim ciele ku skroni.
Gdzieś w dolnym biegu udręki spotykasz widma południa,
tam na skrzyżowaniu muzyki i ciszy, gdzie
twój umysł to puste izby, a uczucia gęstwią się za bramą.
Parujące snem konie szykują się do skoku
ale skrzypce odwieszono na ścianę jak broń i dopiero
gdy szary helikopter zacznie lądować, potoczysz się zagubioną
autostradą, rozwiniesz swoje ciemnolubne ja.